ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณในความเมตตาเจ้าค่ะ
"ขันธ์ห้าคือตัวตาย ตัวยึดถือไม่ตาย" เข้าใจชัดเจน รู้จักสิ่งที่เรียกว่า "ชีวิต" ชัดเจนมาก ๆๆๆ เลยเจ้าค่ะ ขันธ์ห้าเค้าเป็นธรรมชาติที่ทำหน้าที่สมบูรณ์บริบูรณ์ เพื่อการดำรงอยู่ของความเป็นชีวิต แต่ความทุกข์ในปัจจุบันมันเกิดจากความยึดถือที่ติดมากับจิตเดิมแท้
การปฏิบัติจึงมาเพียรอยู่ที่จิตที่รู้แล้วปรุงแต่งผลักไส ติดรักติดชังได้ คือ ตรงผู้รู้ที่รู้สึกว่า"เราเป็นผู้รู้" ปล่อยวางตัวเราตรงนี้
พอมาฟังไฟล์ "ปฏิบัติด้วยความเข้าใจอย่างมีสติ" เห็นเลยเจ้าค่ะว่าหนูฟังไฟล์ "ขันธ์ห้าคือตัวตาย ตัวยึดถือไม่ตาย" ด้วยความอยากเอาความรู้ความเข้าใจให้มันแจ้งเพื่อตัวเรา
พอเห็นว่ามีตัวเรายึดถือปัญญาตรงนั้นก็อยากปล่อยวางตัวเราอีก ไม่ทันเจ้าค่ะ เกิดอาการปวดหัวมากเลย
มันยังยึดถือว่าผู้รู้เป็นเรา ก็รู้ลงไปตรง ๆ อย่างนั้นว่ายังยึดถืออยู่
เพียรเห็นตรงนี้ว่า รู้ที่มีเราปนอยู่ในรู้นั้นเปลี่ยนแปลงได้มีอาการได้มันไม่ใช่ใจ ไม่ใช่รู้แท้ ใจเค้าจะปล่อยวางเอง ไม่ใช่ไปบีบบังคับให้ปล่อยวาง (เพื่อตัวเรารอผลประโยชน์) ใช่มั้ยเจ้าคะ
ลูกศิษย์ผิดพลาดจากธรรมตรงไหน ขอเป็นดินให้พ่อแม่ครูอาจารย์โปรดเมตตา ดุด่า ว่ากล่าว สั่งสอน ให้หายโง่ด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : มีแต่ธาตุรู้ตามธรรมชาติ ที่กระดุกกระดิกไม่ได้
ไม่มีตัวเรา
ก็หายโง่นะซิ ! (อวิชชาดับ)
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 21 เมษายน 2563
