ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ โยมได้ฟังไฟล์ครบทั้ง 8 แล้วค่ะ ลองพิจารณาเทียบเคียงธรรมภายในใจของตัวเอง ก็เห็นว่าเป็นไปตามหลักสติปัฏฐาน 4 อย่างที่หลวงตาแสดงไว้ในตอน 8 เป็นเช่นนั้นค่ะ
สภาวะรู้เห็นขณะนี้ สั้นลงเป็นขณะปัจจุบันจิตหลง แล้วมีรู้ ปล่อยวางทุกรู้เพราะสังเกตเห็นว่า เราเป็นรู้ รู้เป็นเรา เราอยากรู้ เราไม่อยากรู้ เรา ๆๆๆ...
แค่รู้ = ปล่อยวางค่ะ เห็นว่าขณะจิตใดเกิดความอยาก ความยึดเกิน แค่รู้เมื่อไรรู้สึกใจมีนำ้หนัก แน่นอึดอัดขึ้นมาให้รู้สึกได้ ก็ปล่อยวางไปค่ะ ขอหลวงตาได้โปรดเมตตาชี้แนะโยมด้วยค่ะ
กราบขอบพระคุณหลวงตาเป็นอย่างสูงค่ะ
หลวงตา : ยังมี “อวิชชา” ในจิตดั้งเดิม คือ จิตผู้รู้เป็นความว่าง แต่แอบยึด แอบพึงพอใจจิตดั้งเดิม
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 20 เมษายน 2563
