ผู้ถาม : หลวงตาเจ้าคะ รู้ ๆ อยู่ว่าไม่มีตัวตนในทุกสรรพสิ่ง ธรรมชาติก็เป็นของเค้าอยู่อย่างนั้น
มันเกิดคำถามขึ้นมาว่าแล้วทำอะไรอยู่เนี่ยเจ้าค่ะ มีตัวเราจะเอาอะไรต่อเจ้าค่ะ ไม่ยอม "จบซะที" เจ้าค่ะ
มีเราต่ออีกเจ้าค่ะ
หลวงตา :
***** ไม่มีตัวเรามาแต่แรก จึงไม่มีตัวเราไปต่อ และ ไม่มีตัวเราจบ
ความคิด ความรู้สึกว่ามีตัวเราจะต้องทำอะไร เพื่อ ให้ตัวเรานิพพาน ล้วนถูกหลอก
ผู้ถาม : ยอมเจ้าค่ะ...
มันไม่มีเรามาตั้งแต่แรก...
ก็ไม่มีใครไปต่อ...
ไม่มีใครจบ...
ไม่มีใครนิพพาน...
เพราะมันไม่มีอะไร...
เจ้าค่ะ...
น้อมกราบ กราบ กราบแทบเท้าหลวงตาเจ้าค่ะ
หลวงตา : มีแต่สังขารเกิดขึ้นมาเป็นธรรมดา แล้วดับไปเป็นธรรมดา
ส่วนใจหรือจิตดั้งเดิมแท้ “ว่างเปล่า” จากตัวจิตตัวใจ ว่างเปล่าจากตัวตน ว่างเปล่าจากความปรุงแต่ง
ว่างเปล่าเก้อๆ ....
“ทิฏฐิมานะ อุทธัจจะ อวิชชา” เป็นสังโยชน์ตัวที่ 8,9,10
สิ้นอวิชชา (หายโง่) สังโยชน์ทุกตัวดับหมด
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 16 เมษายน 2563
