ผู้ถาม : กราบหลวงตาค่ะ หลวงตามาในนิมิตอีกแล้ว ไม่ได้ส่งการบ้านมานาน วันนี้โยมขอส่งการบ้านค่ะ
ด้วยเรื่องภัยพิบัติเร่งรัดเข้ามา โยมก็ต้องเร่งรัดตัวเอง สภาวะล่าสุดแปลกใหม่คือ ภาวนารู้ลมหายใจ รู้กายที่นั่ง รู้กายที่เคลื่อนไหว
มันกระเพื่อมเคลื่อนไหว จนในที่สุดกายละลายหายไป ลมละเอียดหายไป แต่รู้ชัดเจนเด่นขึ้น.. รู้ชัดเหมือนว่า สังขารส่วนหนึ่ง รู้ก็ส่วนหนึ่ง สภาวะนี้เบามาก... การไม่รู้กายเราจิตเราเป็นของหนัก พอรู้กายรู้จิต กลับเบามาก... ไม่รู้จะเปรียบยังไง เหมือนมันละลายหายตัวไป แต่ก็เหมือนยังมีอยู่...
ถึงไวรัสจะระบาดยังไง หลวงตาก็ยังจะมาหาในมิมิต หลวงตาพาขึ้นเขาและเดินข้ามน้ำ จนเห็นการเกิดพระอาทิตย์ทรงกลด และการดับของพระอาทิตย์ การเกิดของพระอาทิตย์
ขออนุญาตไม่ต้องออกสื่อนะคะ ขอบพระคุณค่ะ
เมื่อก่อนอยู่ในป่า แต่ไม่รู้ว่าตนอยู่ในป่าและหลงป่า ตอนนี้ รู้ว่าอยู่ในป่า และรู้จักป่า รอหลวงตามาพาออกจากป่า ถ้าออกเองคงช้าเกินไป ภัยมาถึงตัวก่อน ออกจากป่าโดยหลวงตาพาออกไวกว่า... กราบ กราบ กราบ
หลวงตา : สาธุ ขออนุญาตแชร์ เพราะเห็นว่ามีประโยชน์ต่อคนอื่น ๆ ที่มัวขี้เกียจอยู่ จะได้เร่งทำความเพียรให้รู้ธรรม เห็นธรรม ใจเป็นธรรมแท้ก่อนตาย
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2563
