ผู้ถาม : เมื่อเช้าระหว่างเดินจงกรมก็เห็นความคิดเกิดดับ เกิดดับ ของมันไปก็มีแอบเผลอขึ้นขบวนรถไฟเป็นบางขบวนเจ้าค่ะ แต่ช่วงขณะหนึ่งเกิดการพิจารณาเห็นขึ้นมาว่าที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน บ่อยครั้งที่ลืมสิ่งสำคัญที่หลวงตาพยายามพร่ำสอนมาตลอด คือวางผู้รู้ที่ไปรู้ตัวสุดท้ายซะด้วย แล้วจิตมันก็ถามขึ้นมาว่าแล้วตกลงมันมีวิธีการวางยังไงกันแน่ ระหว่างเดินไปมันก็ผุดขึ้นมาว่า ผู้รู้ก็ไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่แล้วก็ดับไปเหมือนกัน ขอหลวงตาโปรดช่วยชี้แนะเจ้าค่ะ กราบขอบพระคุณหลวงตาที่เมตตาสั่งสอนเจ้าค่ะ
หลวงตา : ไม่มีตัวตนของเรา แล้วจะมีใครไปยึดผู้รู้ ไปปล่อยวางผู้รู้ทำไม
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2560
