ผู้ถาม : ความคิด อารมณ์ สังขาร ธรรมที่ถูกรู้ ถูกเห็น เป็นเครื่องล่อ แต่มีตัวเราไปยุ่ง วิพากษ์วิจารณ์ วุ่นวายกับเครื่องล่อนั้นตลอด ว่าเราเห็นโน่นนี่ รู้ธรรม มีปัญญาอย่างนั้นอย่างนี้ มันอยู่เบื้องหลัง ต้องรู้ตัวนี้และปล่อยวางตัวนี้ โดยน้อมให้เห็นว่าตัวนี้เป็นสังขารปรุงแต่งเช่นกัน มันเดินความเพียร ปล่อยวางตัวนี้เรื่อยไปอยู่เจ้าค่ะ
หลวงตา : ปล่อยวางผู้ปล่อยวาง ไม่มีใครต้องปล่อยวาง เพราะไม่มีตัวตนของผู้ยึดถือ
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2560
