ผู้ถาม : กราบเท้าหลวงตาที่เคารพอย่างสูง ก่อนอื่นกราบขอขมาหลวงตาก่อน เพราะสิ่งที่จะเล่าโดยทั่วไปไม่ควรเล่า แต่เป็นสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าถึงใจพอที่จะเป็นการบ้านส่งได้ นอกจากการพิจารณาอสุภกรรมฐานด้วยการพิจารณาเองในใจ และการดูรูป, ดูวีดีโอ, ดูภาพอสุภะ พิจารณามรณานุสติแล้วจะพิจารณาอาการสามสิบสองและธาตุสี่ด้วย การพิจารณาเป็นแบบท่องไล่เรียงไปซ้ำ ๆ หรือนึกตรงไหนได้ก็พิจารณาร่างกายของเราตามกิจกรรมที่ทำในชีวิตประจำวัน เช่น อาบน้ำ ขับถ่าย ซึ่งเป็นกิจวัตรที่ทำซ้ำๆ มากที่สุด รู้สึกว่ายังเฉยๆ ไม่ถึงใจกับการปฏิบัติแนวนี้ แต่ก็เพียรปฏิบัติไม่ลดละเพื่อเป็นอาจาริยบูชา อ่านประวัติพระอริยสงฆ์ท่านมีอสุภะเก็บไว้พิจารณาหรือไปที่ป่าช้า แต่เราคนเมืองจะไปดูของจริงที่ไหน เมื่อสายวันอาทิตย์เข้าห้องน้ำ ขับถ่ายออกมาเยอะมาก ซึ่งปกติก็จะพิจารณาที่อยู่ ที่เกิด สัณฐาน ลักษณะฯ ของมันไปด้วย คราวนี้พิจารณาแล้วก็ยังไม่พอ เอามือถือถ่ายรูปเก็บไว้ดูซ้ำอีกเหมือนที่ดูภาพศพคนอื่น แต่คราวนี้เป็นของเราเอง มัน original จริง ๆ ระหว่างพิจารณาและถ่ายรูป รู้สึกว่าที่พิจารณาอาการสามสิบสองมาเพิ่งจะถึงใจวันนี้เอง ร่างกายมีแต่ของเน่าเสีย อาหารที่สวยงาม น่ากิน อร่อย ทั้งที่เลือกสรรซื้อมาและทำเอง ก็แปรสภาพไป ของของเราและของคนอื่นก็เหมือนกัน
หลวงตา : สาธุ เพียรอย่างนี้ให้ต่อเนื่องไม่ขาดสาย จะรู้แจ้งที่ใจว่าสังขารร่างกายของเรานี้เป็นหนังหุ้มขี้แผ่นเดียว ไม่ว่าจะเจาะหนังที่รูไหน จะมีขี้ไหลที่สกปรกมีกลิ่นเหม็นออกมาทุกรู เจาะรูตาก็มีขี้ตา เจาะรูหูก็มีขี้หู เจาะรูจมูกก็มีขี้มูก เจาะรูฟันก็มีขี้ฟัน เจาะรูขุมขนก็มีขี้เหงื่อขี้รังแค เจาะรูทวารหนักทวารเบาก็มีขี้อุจจาระปัสสาวะไหลออกมาเหม็นเน่ามาก ถ้าเหม็นเน่าสกปรกไม่ถึงใจ เวลาถ่ายอุจจาระก็เอามือล้วงออกมาดมบ่อยๆ หรือถ่ายเสร็จก็ไม่ต้องล้างถ้าเป็นบ้านของตัวเองอยู่คนเดียว ก็จะถึงใจว่าร่างกายนี้ สกปรกเหม็นเน่า ขนาดยังไม่ตายยังเหม็นเน่าขนาดนี้ ตายแล้วจะเหม็นเน่ากว่านี้อีก ให้พิจารณาซ้ำ ๆ อย่างนี้อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย ก็จะเห็นว่าร่างกายของคนอื่นก็เป็นหนังหุ้มขี้แผ่นเดียวไว้ภายใน เหม็นเน่าเหมือนกันหมด เพียงแต่อาบน้ำ ฟอกสบู่ ทาแป้งใส่น้ำหอมดับกลิ่นเหม็นเน่าไว้ ลองไม่อาบน้ำ ทาแป้ง ใส่น้ำหอมหลายวัน ในช่วงที่ไม่ต้องไปทำงาน อยู่คนเดียวก็จะเห็นว่าร่างกายมีกลิ่นเหม็นออกมาติดเสื้อผ้าและที่นอน ให้พิจารณาซ้ำอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย จนกว่าใจจะปล่อยวางความหลงรักจนหมดสิ้น
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2560
