ผู้ถาม : กราบนมัสการครับหลวงตาเช้านี้ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้ที่ว่า อวิชชาคือความรู้สึกว่ามีตัวเราที่จะเข้าไปเสวยอาการของสังขารและวิสังขาร เมื่อปล่อยวางความรู้สึกที่มีตัวเราลงได้ (ส่วนเกิน) ก็จะเหลือแต่ธรรมชาติที่แท้จริงคือสังขารและวิสังขาร หลังจากนั้นเราก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ก็ปล่อยให้มันเป็นของมันไปตามปกติ ขอโอกาสหลวงตาเมตตาพิจารณาครับ กราบสาธุครับ สรุปงานของเราคือปล่อยวางอวิชชา
หลวงตา : สาธุ กัดติดจดจ่อ กัดติดจดจ่อให้ถึงใจจริง ๆ อย่างที่เข้าใจนะ จนสิ้นหลงยึดถือว่ามีเรา มีตัวเรา หรือมีตัวตนของเรา อย่างถาวรตลอดกาล สาธุ สาธุ สาธุ
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2560
