ผู้ถาม : กราบขอโอกาสส่งการบ้านครับหลวงตา วันนี้ในขณะที่ผมนั่งปฏิบัติประจำวันอยู่นั้น ไม่ว่าจะมีความรู้สึกสุข ทุกข์ ในร่างกาย มีเหตุการณ์ในอดีตปรากฏขึ้นมาในใจ หรือมีความคิดปรุงแต่งที่จะต้องทำสิ่งนั้นให้ดี สิ่งนี้ให้ดี ปรากฏขึ้นในใจ ผมก็เพียงมีสติรู้ทุกขณะที่มีสิ่งต่าง ๆ ปรากฏขึ้นมาภายในจิตใจ และปล่อยวางสิ่งต่าง ๆเหล่านั้นไป แม้บางขณะจิตจะมีการเข้าไปแทรกแซง แต่เมื่อได้สติผมก็จะระลึกถึงคำสอนที่หลวงตาเน้นย้ำเสมอว่า "สติตั้งที่ใจ รู้ที่ใจ ดูที่ใจ สังเกตที่ใจ ปล่อยวางที่ใจ" โดยผมเพียรอย่างนี้เรื่อย ๆ ไปครับหลวงตา
หลวงตา : ปล่อยวางสังขาร คือร่างกายจิตใจที่ปรุงแต่ง เกิดดับ คิดและแสดงกริยาหรืออาการต่าง ๆ ไปให้หมดตลอดเวลา
ถ้ารู้สึกว่ามีตัวเราเป็นผู้ดู ผู้รู้ ผู้เห็น ผู้ปล่อยวาง ก็ให้ปล่อยวางไปให้หมดด้วยตลอดเวลา ไม่เอาอะไร ไม่เหลืออะไรไว้ในใจ แม้แต่ใจก็ต้องปล่อยวางไปเสีย
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2560
