ผู้ถาม : กราบหลวงตา เจ้าค่ะ ... เมื่อปฏิบัติธรรมแล้วมันมีสัญญาคือความจำเก่า ๆ ที่ลืม ๆ ไปแล้ว ผุดขึ้นมาวันละเรื่องสองเรื่อง เช่น คนที่เราเคยคิดว่าเขาตั้งตนเป็นศัตรูกับเรา ความจำเก่ามันมาให้เห็นว่าเราเคยพูดอะไรที่ไม่ดีกับเขาไว้ ทำให้รู้ว่า อ๋อเขาเกลียดเราเพราะปากเราเอง ก็ตั้งจิตขออโหสิกรรมและแผ่เมตตาพร้อมขอถอนคำอธิษฐานแบบที่หลวงตาสอน หมดเรื่องนี้อีกวันก็มีอีกเรื่องและอีกเรื่อง อีกเรื่อง ผ่านเข้ามา บางเรื่องผ่านมาแล้ว สามสี่สิบปี ขอกราบเรียนถามว่า แค่ตั้งจิตขออโหสิกรรมพอไหมคะ หรือว่าต้องทำอย่างไรดีเจ้าคะ
หลวงตา : ถ้าตัวเขายังมีชีวิตอยู่ และสามารถไปขออโหสิกรรมต่อหน้าเขาได้ ก็ควรที่จะทำ ถ้าเขาตายแล้ว หรือไม่อาจขออโหสิกรรมต่อหน้าได้ ก็ให้สำนึกผิด ขอขมาเขาจากใจจริง ๆ บ่อย ๆ จนกว่าจะไม่มีสิ่งใดหรือคนใดหรือเรื่องใดติดค้างอยู่ในจิตให้ต้องคิดถึงหรือฝันถึงอีกเลย นั่นแหละจึงจะเรียกว่าสิ้นภพชาติจากสิ่งนั้นแล้ว
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่29 พฤษภาคม 2560
