ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ ตอนนี้หนูอยู่ฟินแลนด์ หนูสนใจศึกษาเกี่ยวกับธรรมะ ศึกษามาพักหนึ่งแล้วก็มีโอกาสได้เข้าไปบวชชีนุ่งขาวถือศีล 8 อยู่ที่วัดที่ฟินแลนด์ค่ะ ช่วงเวลา 3 วัน 2 คืนที่ไปบวชนั้น ในคืนสุดท้ายที่ได้ฟังเทปเสียงหลวงตาที่พระอาจารย์ที่วัดท่านเปิดให้ฟังขณะที่นั่งสมาธิ ก็เกิดมีความคิดเห็นคล้อยตามหลวงตาไปจนเกิดความอยากลองปฏิบัติตามอย่างที่หลวงตาเทศนาให้ปฏิบัติตาม วันนั้นที่นั่งสมาธิไม่เจ็บขา เข้าใจว่าการนั่งที่ถูกท่าเลยไม่เจ็บปวดทรมานเหมือนที่ผ่านมา หลังสึกออกมาก็เพียรถือศีล 5 และปฏิบัติแต่พอตัว ขี้เกียจเป็นที่หนึ่งค่ะ แต่ก็ถีบตัวเองเอา ถีบมันทุกวัน
ช่วงหลัง ๆ มานี้ก็ฟังหลวงตาบ้างและลองปฏิบัติตาม แรก ๆ ก็คิดว่าเข้าใจ เอ ทำไมมันง่ายแท้ แค่รู้เท่านั้นก็พอหรือ เกิดสงสัยอยู่เป็นระยะ ๆ ค่ะ จิตมันปรุงอยู่ทุกวันจนหนูเหนื่อยจะฟังมันบ่น บ่นพึมพำ ตั้งแต่ตื่นเช้าจนเข้านอน นอนแล้วยังไปปรุงต่อในฝันอีกค่ะ เลยเกิดความเบื่อหน่าย ไม่อยากได้ไม่อยากมีอะไร ๆ ขึ้นมามากขึ้นกว่าแต่ก่อนอีกค่ะ หนูกลัวว่าจะไปชอบไปหลงความรู้สึกนี้ เพราะมันดีค่ะ มันเบาเพราะยึดน้อยลงทุกวัน ๆ หนูเข้าใจว่าฮู่ซือ ๆ นี่ก็ฮู่ซือ ๆ แต่มันยังรู้โง่ ๆ ค่ะหลวงตา โปรแกรมสมองสั่งคงสั่งออกมาเรื่อย ๆ เพื่อกันตายอยู่อย่างนั้น มีดบาด รู้ สมองสั่งการ เจ็บ หาทางรักษา แบบนั้นเรื่อยไป ขอความกรุณาหลวงตาด้วยค่ะ หนูมาถูกทางหรือเปล่าคะ
หลวงตา : สาธุ ถูกแล้ว ให้ปล่อยวาง let it be ทุกปัจจุบันขณะที่รู้รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสกาย และอารมณ์สัมผัสใจ ไม่จมติดไปไม่ยึด ไม่หงุดหงิดรำคาญดิ้นรนผลักไส ฮู่ซือ ๆๆ ....
ให้ติดตามเป็นแฟนพันธุ์แท้ ทั้งอ่าน ฟัง ดูทาง line Youtube Facebook และทางสื่ออื่น ๆ และเพียรปฏิบัติตามนั้น แล้วจะสิ้นสงสัย คอยส่งการบ้านทาง line ส่วนตัวนี้บ่อย ๆ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 7 กันยายน 2561
