ผู้ถาม : กราบนมัสการองค์หลวงตาเจ้าค่ะ หลังจากที่ครั้งที่แล้วหลวงตาเน้นให้ปล่อยวางผู้รู้ โยมก็เห็นนะคะว่าติดอยู่ตรงนี้มานานหลายปีแล้วแต่วางไม่เป็นซักที เลยกัดติดจดจ่อตรงนี้แหละ แล้วมันง่วงมาก ๆ แต่ก็ไม่ได้แช่ แต่พิจารณาอะไรก็ไม่ได้เลย ทำสมถะพักผ่อนอยู่ 3 วัน มันก็ตื่นเข้าสมาธิแล้วถอยออกมาเห็นความคิดผุด ๆ เรื่อย ๆ ก็ปล่อย ๆ
แต่ก็มีสงสัยนิดนึงฟุ้งซ่านหรือเปล่าแต่ก็วาง เข้าครัวเปิดเจอยูทูปหลวงพ่อพุธอธิบายเรื่องนี้เป๊ะเลยว่าจิตเขาเดินปัญญาเอง ต่อจากนั้นเห็น ไตรลักษณ์บ่อยขึ้น ต่อมาก็เห็นแต่ความคิดมันไหล ๆ เรื่อย ๆ กลางคืนก็ไม่ค่อยหลับ ความคิดไหลตลอด หลับอยู่ก็เหมือนจะรู้อยู่ หลับคืนละ 2-4 ช.ม. แต่ไม่งัวเงียเลยมาหลับบ่าย ๆ บ้าง แต่ก็หลับนิดหน่อยเหมือนมันตื่นตลอด บ่อยครั้งไหลแว๊บรู้ ๆ 2 คืนก่อนเดินจงกรมอยู่ไหลไปคิดแล้วรู้ทัน วางให้เป็นสังขารทั้งสิ่งถูกรู้และผู้รู้ วางผู้วาง มันวู๊บ ๆๆ จนต้องหยุดเดินพักหนึ่งเดินต่อ พักก็ขึ้นบ้านเอื้อมมือปิดหน้าต่าง ไหลไปคิดแล้วรู้ขณะจิตนั้นมันว่า ทั้งไหลทั้งผู้รู้มันเท่ากันเลยในความเป็นสภาวะ และที่มารู้อีกอันโยมไม่รู้จะนิยามว่าอะไรก็ปล่อยไปแต่ก็คิดว่านี่รู้ตัวจริง นอนหลับไปตื่นตี 5 เปิดไฟล์เสียงหลวงตาสอนอะไรมันอ๋อๆ แต่ก็ฟังซ้ำจนถึงตอนนี้ 4 รอบแล้ว ความรู้สึกตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรมีอะไรเลย ถ้าไม่เห็นความคิดไหลไปก็เห็นยิบ ๆๆ ที่กลางอก ต้องเพียรเห็นอย่างนี้และปล่อยวางไปเรื่อย ๆใช่ไหมคะหลวงตา แต่เหมือนเขาปล่อยเองโดยไม่ต้องไปกำกับว่าสังขาร ๆ บ่อย ๆ อย่างก่อนหน้านี้ กราบเรียนส่งการบ้านช่วง 1เดือนกว่า ๆ ที่ผ่านมานี้เจ้าค่ะ กราบ กราบ กราบ ขอบพระคุณในความเมตตาของหลวงตาเจ้าค่ะ
หลวงตา : ปล่อยให้ทุกอย่างที่คิด ปรุงแต่งแสดงกริยา หรือ อาการต่างๆ ไหล เกิดดับของเขาไป แต่ไม่มีตัวตนของผู้รู้ ไม่มีตัวจิตหรือตัวใจของผู้รู้ ไม่มีเรา ตัวเรา ของเราเป็นผู้รู้ มันจึงมีแต่ธรรมชาติที่เกิดดับในความไม่มีอะไรปรากฏ ตลอดเวลา ถ้าเป็นอย่างนี้ แล้ว จะมีการพยายามดู รู้ ละ ปล่อย วาง หรือมีการพยายามกระทำอะไรเพื่อตัวเราทำไม ในเมื่อไม่มีเรา ตัวเรา หรือ ของเราในธรรมชาตินี้เลย
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2561
