หลวงตา : พิจารณาเห็น “อวิชชา” ที่ซ่อนเร้น คือ หลงมีความรู้สึกว่า “เราหรือตัวเรา ไม่ยึดถืออะไรแล้ว
เราหรือตัวเราสบายดีแล้ว” ที่จริงเมื่อไม่มีตัวตนของผู้ยึดถือแล้ว ผลจะเป็นอย่างไร ก็ไม่มีผู้ยึดถือผลด้วย
แม้แต่ธรรม และ นิพพาน ก็สิ้นตัวตนของผู้ยึดถือ
จึงสิ้นผู้เสวย สิ้นผู้ยึดถือจริง ๆ
ผู้ถาม : กราบองค์หลวงตาเจ้าค่ะ หนูหลงยึด “ความไม่ปรุง” มันซ่อนอยู่เจ้าค่ะ เพราะมันมีความคิดข้างในพูดว่า “สงสัยจิตหยุดปรุงแต่ง” เป็นแบบนี้แล้วมัน “รู้สึกดี”
หลง หลง หลง เจ้าค่ะ กราบขอบพระคุณองค์หลวงตาอย่างสูงเจ้าค่ะ มันไม่ซื่อ มันไม่ซื่อ เจ้าค่ะ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2561
