ผู้ถาม : กราบนมัสการองค์หลวงตาเจ้าค่ะ ตั้งแต่กลับจากศรีราชา กับธรรมที่องค์หลวงตาบอกถึงว่า "มันไม่มีจุด ไม่มีต่อมผู้รู้" เหมือนใจมันกระทบกระเทือนกับธรรมนี้ ฟังทีไรมันกระเทือนใจ วันก่อนขับรถไป ฟังถึงตรงธรรมนี้มันก็สะเทือนจนร้องไห้เพราะมันรู้สึกเหมือนไม่เหลืออะไรตรงไหนเลยที่มีหรือเป็นเรา หลังจากนั้นใจมันโหวงเหวง ๆ ไปหมด อยู่เหมือนคนไม่มีจิตมีใจอย่างไรไม่ทราบ ธรรมที่หลวงปู่ดูลย์สอนว่า "พบผู้รู้ ให้ทำลายผู้รู้ พบจิตให้ทำลายจิต" ก็สอดรับมาเป็นระยะ ๆ ลูกก็พยายามน้อมเอาสิ่งที่องค์หลวงตาสอนว่าทุกอย่างที่ถูกรับรู้ได้เป็นสังขารทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นอาการโหวง ๆ เหมือนไม่มีจิตมีใจ หรือความร้อนวูบ ๆ วาบ ๆ ในธรรมที่สอดรับขึ้นมาที่ใจ เป็นระยะ ๆ รู้สึกเหมือนเปลี้ยไปหมดเจ้าค่ะ ลูกกราบขอโอกาสขอคำชี้แนะสั่งสอนจากองค์หลวงตาด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : สิ่งที่รู้ ที่เห็น ที่เป็นทั้งหมด ทั้งทางร่างกายและจิตใจ เป็นสภาวธรรมที่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่มีผู้ยึดมั่นถือมั่น ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2561
