ผู้ถาม : สาเหตุของความเนิ่นช้าของนักปฏิบัติคือขาดการปฏิบัติกัดติดจดจ่อใช่ไหมครับ … อย่างเช่นการไปมีผู้เอา หลวงตาพูดหลายครั้งแล้ว หลายคนหลายวาระ แต่คนก็ยังหลงอีก ..... ตอนหลวงอธิบายก็เข้าใจ แต่หลวงตาไม่พูดก็หลงอีก .... ทำไมมันเป็นแบบนั้นครับหลวงตา แรงอวิชชานี้แรงจริง ๆ นะครับ .... ฟังนะไม่ยากเลยนะ แค่รู้ซื่อกับอาการ แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็หลงอีก … เส้นผมบังภูเขาใช่ไหมครับแบบนี้ การปฏิบัติทำไมเป็นแบบนี้ครับ
หลวงตา : ที่กำลังสงสัยนี่ ก็หลงสังขารอยู่นะ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2561
