ผู้ถาม : กราบนมัสการเจ้าค่ะหลวงตา วันนี้มีประชุมแล้วต้องมีการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างกันในการทำงาน ทุกครั้งจะไม่เคยมองเห็นความอารมณ์เสีย ความเร่งเพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้น เพื่อจะพยายามให้คนอื่น ๆ เห็นด้วยกับความคิดเรา แต่วันนี้พอถกเถียงกันขึ้นมา เหมือนหนูเห็นไอ้จิตหรือไอ้ใครก็ไม่รู้ในตัวเราเนี่ยมันพูดใหญ่โต แหมมันจะเอาคนอื่นให้ลงให้ได้ มันจะเถียงเขาอยู่นั่น เขายังพูดไม่จบมันก็จะแทรก แต่เอ๊ะทำไมหูมันก็ฟังเขาไป ปากก็ไม่อ้า ใจก็นิ่งว่าเดี๋ยวรอคนอื่นพูดจบ และใจมันก็รอได้ไม่ร้อนไม่รน มันมีคำถามละ พอกลับถึงบ้านเปิด YouTube โอ้โห หลวงตาเจ้าขา มันมาเจอหลวงตาเทศน์และเล่าเรื่องหลวงปู่ (สิ้นผู้เสวย) ทรุดเลยค่ะ กราบระลึกถึงหลวงตา แล้วอ๋อ มันเป็นเช่นนี้เอง ฟังจบนั่งสมาธิ 1 ชั่วโมง แล้วเปิดคำขอถอนอธิษฐานเลยเจ้าค่ะ
กราบองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
กราบธรรมะของพระพุทธเจ้า
กราบพระอริยสงฆ์เจ้าหลวงตา กราบ กราบเจ้าค่ะ
หลวงตาคะ แต่หนูยังอธิษฐานไม่เป็นเลยค่ะ ส่งการบ้านนะเจ้าคะ
หลวงตา : สาธุ อธิษฐาน คือ ตัดใจ ไม่อาลัยภพชาติ ให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย
น้อมเอาพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ อันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ และเทพเทวดามาเป็นสักขีพยาน
และน้อมเอาบุญบารมีที่เรากระทำมาแล้วทั้งหมด รวมเป็นตบะ เดชะ พละ ปัจจัย ดลบันดาล ให้ข้าพระพุทธเจ้าสิ้นกิเลส คือ อวิชชา ตัณหา อุปาทานทั้งหมดโดยสิ้นเชิงตั้งแต่บัดนี้ ด้วยเทอญ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2561