ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ หนูเพิ่งจะได้รู้จักหลวงตาจากซีดี และได้ปฏิบัติธรรมมาไม่นาน นั่งสมาธิ เดินจงกรม จนได้มาเจอซีดีของหลวงตาและได้ฟังคำสอนของหลวงตา ทำให้หนูได้เข้าใจคำว่ากายกับใจมากขึ้นเจ้าค่ะ และหนูก็ได้สวดอธิษฐานบวชใจทั้ง 4 แผ่นของหลวงตา ทุกครั้งก่อนนั่งสมาธิ แต่สิ่งหนึ่งที่เกิดกับหนูจากการนั่งสมาธิเมื่อไม่นานคือ มันมีความเย็นอยู่ข้างในกลางอกตรงลิ้นปี่ โล่ง เบา แต่ทำไมหนูรู้สึกมันมีความทุกข์อยู่ในนั้นเจ้าค่ะ อาการนี้จะอยู่ประมาณ 1-2 วัน จะเป็นทุกครั้งเมื่อหนูนั่งสมาธิเจ้าค่ะ หนูได้ฟังจากไฟล์เสียงของหลวงตา หนูเข้าใจว่า นี้คืออาการของสังขาร เดี๋ยวมันก็ดับไปเอง ไม่ต้องไปให้ค่ามันหรือสนใจ ยึดมันใช่ไหมเจ้าคะหลวงตา หนูห้ามมันไม่ให้เกิดก็ไม่ได้ ให้มันหยุดก็ไม่ได้ มันเกิดของมัน และ ดับไปเองเจ้าค่ะหลวงตา หนูขอกราบขอคำแนะนำจากหลวงตาด้วยเจ้าค่ะ กราบหลวงตาเจ้าค่ะ
หลวงตา : เมื่อไม่มีผู้ไปยึดถือให้ค่ามัน ไม่ว่าสุข คือความสงบเย็นอยู่ข้างใน และมีความทุกข์อยู่ในนั้น ย่อมดับไปเป็นธรรมดา ไม่อาจจะเลือกเอาแต่สุขอย่างเดียวได้ เพราะสุขกับทุกข์มันเป็นธรรมชาติคู่กัน สิ้นยึด หรือ สิ้นผู้ให้ค่าตัวตนของผู้สุข ผู้ทุกข์ ก็ไม่มี หรือพ้นทุกข์
ผู้ถาม : หมายความว่า ไม่มีผู้รับสุขหรือรับทุกข์ หนูเข้าใจถูกไหมเจ้าคะ
หลวงตา : ถูกต้องแล้ว
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2561
