ผู้ถาม : ขอกราบเรียนส่งการบ้านหลวงตาเจ้าค่ะ หลังจากที่ไปส่งการบ้านหลวงตาที่วัดป่าจันทรังษี หนูกลับบ้านมาฟังไฟล์ซีรีส์ของคุณณัชชา พร้อมกับนั่งลืมตาอยู่เงียบ ๆ ก็มีความรู้ความเข้าใจออกมาจากใจว่าธรรมชาติมีแต่สังขารกับวิสังขาร แล้วมันถามขึ้นมาว่า ทำไมถึงมีตัวหนู (ซึ่งก็ถูกรู้ว่าเป็นฝั่งสังขาร) จะไปหานิพพานที่ไหน ? ได้อย่างไร ?
ในระยะหลังนี้หนูไม่ค่อยรู้สึกทุกข์เท่าไหร่ออกจะรู้สึกเฉย ๆ สบาย ๆ ก็เห็นสังขารเกิดดับบนใจที่ไม่มีอะไร หรือบางทีก็เห็นเกิดดับบนใจที่สบาย ๆ ด้วยซ้ำ
แต่จากข้อความข้อธรรมที่หลวงตาเมตตาส่งมานี้ หนูได้เขียนลอกออกมาอ่านอีกครั้งนึง และเมื่อนำมาพิจารณากับตัวเองแล้ว หนูเลยคิดว่าหนูกำลังยึดเอาใจที่ไม่มีอะไร ใจที่สบาย ๆ มาเป็นของหนูค่ะหลวงตา ทีนี้ถ้าหนูจะโยนิโสว่าไม่มีใจของเรา ได้ไหมคะ (กลัวจะเก็บไหปลาร้าเอาไว้) แต่คือหนูสงสัยว่าถ้าการโยนิโสแบบนี้จะเป็นการกระทำที่มีตัวเราไปรอรับผลหรือป่าวเจ้าคะ ? หรือก็แค่วางไปเลย ?
กราบขอคำชี้แนะจากหลวงตาเจ้าค่ะ
ปล. พอหนูเข้าใจว่าปัญญาก็เกิดดับ หนูเลยไม่ค่อยกล้าพึ่งการพิจารณาเท่าไหร่ หรือว่าจริง ๆ แล้วหนูเผลอทิ้งเรือหรือเปล่าคะหลวงตา
หลวงตา : ปล่อยวางสิ่งที่รู้ ที่เห็น ที่เป็นทุกขณะปัจจุบัน
ไม่ใช่ปล่อยวาง “สติ ปัญญา” เลยไม่รู้เห็นอะไรเลย
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2561
