ผู้ถาม : กราบนมัสการครับหลวงตา ขอโอกาสส่งการบ้านครับ ที่ผมเห็นมันมีสองแบบครับ คือ รู้แล้วปล่อยผ่านเลยไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับมันอันนี้จบเลย เป็นรู้แล้วผ่านไปเฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรแม้แต่การวางก็ไม่ต้อง มันผ่านไปเฉย ๆ ของมันเอง กับอีกอันรู้แล้วเข้าไปยุ่งกับมัน อันนี้พอเห็นว่าเข้าไปยุ่งกับมันก็วางไป มันก็จบลงที่รู้ว่าวางครับ แล้วก็เห็นเป็นของใหม่เรื่อย ๆ ไปแบบนี้ครับ กราบนมัสการครับ
หลวงตา : สาธุ ปล่อยวางตัวเราผู้รู้ ผู้เห็น ผู้เข้าใจ ผู้รู้แจ้งไปด้วย เพราะมันเป็น “สังขาร” ความปรุงแต่ง
ตัวตนของเรา ไม่มีมาแต่แรกแล้ว
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2561
