ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ หนูพอจะทำถูกทางบ้างรึยังคะ
หนูละลดความอยากในระหว่างวัน เข้าใจว่าความอยากจะไปกระตุ้นความมีตัวตน ที่ปรุงเเต่งอัตตาให้ชัดเจน ในทุกๆ ความรู้สึก หนูรับรู้ยอมรับตามธรรมชาติของมัน ไม่ได้ไปบังคับให้ว่างเหมือนเมื่อก่อน เเละรู้สึกว่าบางครั้งจะวางได้เอง ไม่ต้องไปดิ้นรนกดดันอะไร มีเผลอไผลหลุดบ้างเจ้าค่ะ เเค่อยากทราบว่าพอจะถูกทางบ้างมั้ยเจ้าคะ นอกจากเร่งเพียร ยังต้องปรับปรุงเรื่องอะไรบ้างเจ้าคะ
หลวงตา : หลงว่าเรามีตัวตน มีตัวเราพยายามดิ้นรนค้นหา พยายามกระทำอะไร..เพื่ออยากได้ อยากเอา อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็นอะไร
ให้รู้เท่าทัน มิฉะนั้นจะหลงคิดปรุงแต่งหลงสังขาร
ไม่อาจเป็น “วิสังขาร” ได้
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 28 เมษายน 256
