ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ การปฏิบัติที่ถูกต้อง คือ รู้อย่างที่มันเป็น ถึงแม้ว่าบางสภาวะจะเกิดเหตุการณ์ที่แปลก และมหัศจรรย์สำหรับเราแค่ไหน ก็ให้รู้ซื่อซื่อใช่ไหมเจ้าคะหนูขอกราบสอบถาม หลวงตาว่า กรณีสภาวะบางอย่างที่ตัวเรา (รู้ว่ายังมีตัวตนผู้สงสัย) แต่มันติดค้างในใจ มันอยากรู้ (เต็มๆ) ว่าสิ่งนั้น สิ่งนี้ เรียกว่าอะไร อันนี้ถือว่าปกติของผู้ปฏิบัติ หรือควรวางไปให้หมด ไม่ต้องสงสัยใดๆ ทั้งสิ้น หนูเจอครบทุกอย่าง สภาวะของสมาธิ ปีติ นิมิต แล้วมันข้องอยู่ในใจนิดนึงเจ้าค่ะ กราบหลวงตาด้วยความนอบน้อม
หลวงตา : ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นอย่างที่มันเป็นทุกปัจจุบันขณะ เพราะสิ่งนั้นหรืออาการนั้น หรืออารมณ์นั้นไม่ได้เป็นเรา ตัวเรา หรือของเรา เขาเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
แต่ธรรมชาติของรู้ที่ไม่มีตัวตน อยู่แทรกซึมไปในทุกสิ่ง จึงไปรู้สิ่งนั้น หรืออาการหรือสภาวะนั้นได้
แต่รู้นั้นก็ไม่ใช่เรา ตัวเรา หรือของเรา เขาเป็นอนัตตา
อยู่กับรู้ แต่ไม่ยึดรู้
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 22 เมษายน 2561
