ผู้ถาม : ขอโอกาสครับ หลวงตา
ธรรมแห่งความดับทุกข์วันนี้สุดยอดมาก ๆ เลยครับหลวงตา ช่วงที่ตอนก่อนที่หมอจุ๋งจิ๋งจะดับ (ที่บอกว่าเหนื่อยแล้วจะขอตัวไปนอนก่อน)
กับดักที่น่ากลัวที่สุดคือความเคยชิน เหตุเพราะความเคยชิน เคยชิน … ที่ยังคงเชื่อว่า “มีตัวตน” มันจึงมีตัวตน
ถ้าในกรณีแบบนี้ จะต้องแก้ทาง หรือ แก้ความเคยชินที่เข้าใจผิดแบบนี้ยังไงดีครับ หลวงตา
หลวงตา : แก้ด้วย “สัมมาทิฏฐิ” หรือ อริยมรรค เปลี่ยนจากความเห็นผิดหลงยึดมั่นถือมั่น เป็นตัวเป็นตน เป็นตัวเรา เป็นของเรา มีความเห็นผิดโดยเห็นของไม่เที่ยงว่าเป็นของเที่ยง เห็นความเป็นทุกข์ว่าเป็นสุข เห็นความเป็นอนัตตาว่าเป็นอัตราตัวตน เห็นความไม่งามว่าเป็นความงาม ซึ่งเป็นความเห็นผิดเป็นวิปลาสผิดไปจาก”สัจธรรม”ความจริง
เปลี่ยนความเห็นใหม่เป็นสัมมาทิฏฐิ เห็นตามความเป็นจริงว่าเป็นอนิจจัง
ทุกขัง อนัตตาไม่ควรหลงยึดมั่นถือมั่นให้เป็นกิเลสและความทุกข์ทั้งในปัจจุบันและต่อๆไป
ผู้ถาม : ต้องแก้ความเข้าใจผิดแบบนี้ ให้ต่อเนื่อง ๆ ๆ ๆ ๆ เป็นครั้ง ๆ ไป ไม่ขาดสาย จนใจมันยอมรับด้วยใจของมันเองจริง ๆ เลยใช่มั้ยครับ หลวงตา
หลวงตา : เช่นนั้นเอง
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 21 กันยายน 2565
