ผู้ถาม : สังขารปล่อยให้เขาทำงานไป รู้ก็รู้ไป ก่อนนั้นหนูชอบไปยุ่งวุ่นวายกับสังขารและทุกข์มาก ๆ และชอบหาวิสังขารแต่จริง ๆ รู้มีอยู่ตลอด รู้ว่าเราคิดเราปรุงอะไรอยู่ เพียงแต่มันไม่แค่รู้อย่างเดียว เราชอบไปยุ่งวุ่นวายกับสังขาร จะไปจัดการกับสังขาร ยิ่งยุ่ง ยิ่งทุกข์ ตอนนี้เเค่รู้สังขาร ปล่อยสังขารทำงานไป รู้ก็รู้ไป แค่นี้ค่ะ ฝึกแบบนี้ได้ยังไม่มากค่ะ กราบขอบพระคุณค่ะ
หลวงตา : รู้แจ้งจากใจว่า…. อาการเป็นสังขาร ปรากฏอาการเกิดดับในธรรมชาติไม่เกิดดับ (วิสังขาร) และ ไม่มีผู้ยึดทั้งสังขารและวิสังขารทุกปัจจุบันขณะ
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2565
