ผู้ถาม : กราบนมัสการค่ะ กราบขอโอกาส
ปกติทุกๆ วันโยมฟังทั้ง clubhouse และไฟล์เสียงแทบทุกไฟล์ จำได้ว่าหลวงตาเคยสอนว่าแม้เสี้ยวธุรีถ้ายังมีค้างในจิตใต้สำนึก จะเคอะเขิน ไม่สามารถนิพพานในปัจจุบันได้ แม้จะรู้ว่าไม่สามารถค้างในใจที่ว่างได้ แต่พฤติแห่งจิตแสดงออกมาโดยไม่เห็นแต่ละขณะ
ช่วง 2-3 วันมานี้โยมฟังเรื่องของจิตใต้สำนึกและเงื่อนไข โยมนำมาพิจารณาได้เห็นตัวตนในจิตใต้สำนึก
(เรา) เข้าใจธรรมแล้ว
(เรา) ไม่กล้าพูดในที่สาธารณะ
(เรา) ไม่รู้จะส่งการบ้านอะไร
(เรา) พูดไม่เก่งเหมือนคนอื่น
(เรา) ประหม่า
(เรา) เป็นนักศึกษานอกโรงเรียน
(เรา) กลัวอนาคตจะอยู่ที่ไหนที่เหมาะสม
มีเราๆ เป็นแค่เก็บจำเอามาคิดปรุงแต่งต่อ ทั้งที่มันไม่มี
กราบขอขมาหากโยมเคยดื้อ จำได้ หรือจำไม่ได้หรือด้วยอวิชชาก็ดี โยมสำนึกผิดแล้วค่ะ กราบขอโอกาสหลวงตาได้โปรดเมตตาชี้แนะ ว่ากล่าวตักเตือนได้ทุกๆ อย่างค่ะ
ไม่มีข้อแม้ใดๆ
ไม่มีเงื่อนไขใดๆ
จิตใต้สำนึกก็ไม่มีจริง เมื่อไม่เคยมีเราเป็นเราจริง อวิชชาขณะจิตก็ไม่มี
ถ้าโยมเป็นผู้ชาย แม้หลวงตาจะเตะถีบโยมก็ไม่ถอย ขอให้หลวงตาชี้แนะค่ะ ชาตินี้ชาติสุดท้าย นิพพานเดี๋ยวนี้ค่ะ
หลวงตา : ให้อโหสิกรรมทั้งหมด
ธรรมชาติเดิมแท้ที่สมมติเรียกว่าจิต ใจ หรือวิญญาณไม่มีหญิง ไม่มีชาย
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2564
