ผู้ถาม : หลวงตาเจ้าขา การไปกราบหลวงตาครั้งที่แล้วมีผลกับโยมมากเลยค่ะ ต้องกราบขอบพระคุณอย่างมากเลยเจ้าค่ะ
หลวงตาเตือนว่าโยมมีปัญหาเรื่อง นันทิ ก็ได้สติบ่อยๆ ให้เห็นนันทิ ที่กลายเป็น “รู้” ทุกขณะอย่างไม่ต้อง “ตั้ง” เลยค่ะ นึกถึงการเตือนของหลวงตาเป็นหลักอยู่
นอกจากนั้นแล้ว การ “เห็น” มันค่อยๆ เปลี่ยนไปนะเจ้าคะ
เวลาโยมไม่ได้ตั้งอกตั้งใจทำอะไร (เช่นกำลังเล่นเกมฝึกสมองซึ่งต้องตั้งใจมาก) การเห็นมันก็ “เห็น” เหมือนเป็นคนละมิติกับภาพภายนอกที่ถูกเห็นค่ะ มันไม่ถึงกับขาดจากกัน เหมือนแว๊บเดียว ที่กราบเรียนหลวงตาไปแล้ว แต่มันก็เป็นคนละส่วนยังไงๆ ไม่ทราบเจ้าค่ะ
หลวงตา : ปัจจัตตัง
พบใจ (วิสังขาร) ซึ่งเป็นธรรมชาติที่ไม่มีอะไรปรากฏ แต่รู้ได้
เมื่อพบใจแล้ว ให้ใจรู้ว่าอยู่กับใจ ไม่หลงสังขารเป็นนันทิบ่อยๆ ก็จะถึงใจ เป็นใจถาวร ไม่หลงสังขารอีกต่อไป
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2564
