ผู้ถาม : กราบนมัสการครับหลวงตา หลังจากที่ได้ฟังไฟล์เสียงเรื่องเมตตาของหลวงพ่อสุเมโธ ทำให้มีความเข้าใจมากขึ้นในสิ่งที่หลวงตาเคยอธิบายให้ผมฟังว่า เหตุใดการ "มีเมตตา" ยังเป็นอวิชชาอยู่ และเหตุใด "เมตตา" อยู่ในสุญญตาได้โดย "ไม่ต้องมี" เพราะ "เมตตา" นั้นเป็นคุณสมบัติของสุญญตานั่นเอง เหมือนกับคุณสมบัติที่เป็นรู้ หรือคุณสมบัติแห่งความไม่มีตัวตนของสุญญตานั่นเอง
การยอมรับตามที่เป็นจริงหรือสักแต่ว่ารู้กับสังขารที่เกิดขึ้นในใจ ที่ปราศจากการปรุงแต่งหรือให้ค่านั่นเอง คือ ความเมตตาที่เป็นอัปปมัญญา หาใช่การมีเมตตาที่ยังเป็น "ทาง" ในการปฏิบัติอยู่ไม่ เฉกเช่นเดียวกับ "มรรค" ย่อมไม่ใช่ "นิโรธ" หรือ "สุญญตา" ฉันนั้น
หากมีความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนอย่างใดในธรรม ขอหลวงตาโปรดเมตตาชี้แนะด้วยครับ
กราบ กราบ กราบ ครับ
หลวงตา : พบใจ (สุญญตา)... พบธรรม
ถึงใจ (สุญญตา)... ถึงนิพพาน
เมื่อนั้น จะรู้แจ้งเมตตาอัปปมัญญาที่ออกมาจากใจเอง
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2564
