ผู้ถาม : หลวงตาสาธุมา ใจมันแป้วไปนิดนึง ว่ารอบนี้หลวงตาไม่เบรคสักหน่อยหรือเจ้าคะ
พิจารณาดูครอบครัวยังไม่พร้อม จัดการเรื่องงานก็ยังไม่พร้อม รักษามะเร็งก็ยังไม่เสร็จ ลาออกก็ยังไม่ได้ลาออกนะเจ้าคะ
แต่ดูๆ ไปแล้ว การตายจากโลกเป็นธรรมโดยสมบูรณ์ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการตายจริง คือ มันไม่ได้รอให้อะไรพร้อมทั้งนั้นแหละ ถึงเวลาที่จะเป็นไป มันก็คือต้องเป็นไป ไม่มีข้อแม้ ไม่มีการรอ และไม่ขึ้นกับความเหมาะสมในทางโลก ไม่ขึ้นกับหลักการในสมมติใดๆ ทั้งนั้น
มันขึ้นอยู่กับสิ่งเดียว คือ ขึ้นกับธรรมภายใน
ถ้าธรรมอยู่ในขั้นตอนนี้ คือ การดำเนินชีวิตจะเป็นแบบนี้ ถ้าขั้นตอนนี้ คือ ต้องเป็นอีกแบบ สิ่งใดภายนอกก็ไม่อาจฝืนสิ่งนี้ได้เลย ไม่มีอะไรฝืนได้ทั้งนั้น ใช่ไหมเจ้าคะหลวงตา
หลวงตา : อย่าประมาท
ต้องตายก่อนตาย (พบใจ ถึงใจเงียบ สงบ สันติ (นิพพาน) บ่อยๆๆๆๆ………)
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2564
