ผู้ถาม : จากไฟล์เสียงอยู่กับรู้ที่วางหมดแล้ว เหมือนว่าหลวงตาได้ตอบคำถามที่ยังมีค้างอยู่ในใจ
ผู้ยินดีในธรรม หรือผู้ทรงความรู้ หลวงตาบอกให้กล้าทิ้งให้หมด ทิ้งความรู้ ไม่เหลืออะไรเลย ทิ้งทั้งผู้ที่รู้และไม่รู้ มีแต่ความรู้ว่าบัดนี้ได้ทิ้งหมดแล้ว ปล่อยหมดแล้ว ไม่มีสิ่งใดยึดถือได้ ปัจจุบันมีเพียงแค่การทำหน้าที่ ไม่มีภาระ
ธรรมชาติเขาเล่นกันเอง เขาจะออกหน้าไหนก็ได้ ที่หลวงตาเมตตาสั่งสอนมาทั้งหมด คือให้เข้าใจธรรมชาติ เมื่อเข้าใจก็จะไม่ทุกข์กับสิ่งที่ธรรมชาติแสดง
ที่ผ่านมา หนูได้ทบทวนการวางที่เกิดขึ้นคือ แค่รู้ยอมรับและเข้าใจความจริงของธรรมชาติที่เกิด ณ ขณะปัจจุบัน มันก็วางด้วยตัวของมันเอง ไม่มีเราเป็นผู้วาง แต่ก็รู้ว่ามันเปลี่ยน ก็แค่รู้
ปัจจุบันก็ไม่รู้จะเอาอะไร เพราะเดี๋ยวมันก็ตายแล้ว พอไม่เอาอะไร มันก็จะอยู่กับปัจจุบันด้วยความเมตตา จึงไม่ทุกข์
กราบขอบพระคุณหลวงตาอย่างสูงเจ้าค่ะ
พอยอมรับธรรมชาติตามความเป็นจริง ณ ขณะปัจจุบัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เหมือนเขามีสิ่งเดียว เหมาะสมดีแล้ว ต้องเกิดตอนนี้ ของคู่หายไป เพราะไม่มีสัญญาเก่ามาเปรียบเทียบ ไม่มีความอยากหรือความไม่อยากให้เกิดขึ้น ความรู้สึกเป็นแบบนี้เจ้าค่ะหลวงตา
กราบขอบพระคุณหลวงตาอย่างสูงเจ้าค่ะ
กราบขอบพระคุณหลวงตาอย่างสูงค่ะ สิ่งนี้เรียกว่าอยู่กับรู้ใช่ไหมคะ
หลวงตา : อยู่กับรู้ คือ รู้แก่ใจว่า..... “สิ้นยึด ก็สิ้นตัวตน หรือ สิ้นตัวตน ก็สิ้นยึด”
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 11 เมษายน 2564
