ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะหลวงตา
งานโลกมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบก็ต้องทำไปแต่ไม่ยึดถือตามที่หลวงตาเมตตาสอนสั่งเสมอเจ้าค่ะ งานรู้จักตนเองยังคงต้องเป็นงานหลักเสมอเจ้าค่ะ หนูขอโอกาสส่งการบ้านด้วยเจ้าค่ะ
การพิจารณากายกับพิจารณาจิตที่เพียรอยู่ตอนนี้ เห็นชัดเจนขึ้นว่า ถ้ามี "ตัวเรา" เข้าไปพยายาม ปวดหัวขึ้นมาเลยเจ้าค่ะ อย่างเมื่อคืนเดินจงกรมก็เห็นตัวพูดพากษ์ไปเรื่อย ๆ ไม่หลงตาม ไม่ห้าม
ถ้ามีตัวเราเข้าพยายามจะปวดหัวมาก มึนเลยเจ้าค่ะ
เห็นได้บ่อยขึ้นเจ้าค่ะว่ามีตัวเราหลงไปติดนิ่ง ๆ ว่าง ๆ ไว้เจ้าค่ะ พอเดินไปสักพัก ก็เปลี่ยนเองไปเห็นขาเป็นโครงกระดูกค่อย ๆ หดสลายไป หนูก็พิจารณากายต่อเลยเจ้าค่ะ
อะไรปรากฏให้เห็นก็พิจารณาอันนั้น แต่ก็พยายามเพียรให้ต่อเนื่องเจ้าค่ะ ขอองค์หลวงตาเมตตาชี้แนะด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : คิด พูด ทำ ทุกปัจจุบันขณะ โดยไม่มีเรา ตัวเรา ของเราเข้าไปปน
จะไม่มีผู้ทุกข์
ดังที่หลวงพ่อชา สุภัทโท กล่าวว่า
“ถอนไส้ตะเกียง (ความเห็นผิด หลงยึดมั่นถือมั่นขันธ์ห้าเป็นเรา ตัวเรา ของเรา) ออกเสียเท่านั้น ความสว่างก็ดับหมด”
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 12 กันยายน 2562
