ผู้ถาม : วันนี้ฟังและอ่านธรรมที่หลวงตา, อ.มุ้ยและแอดมินส่งมา
เย็นเดินจงกรมได้ไม่กี่ก้าว ต้องหยุดเดินเพราะตาในเห็นหนอนขึ้นเต็มหน้าและลามไปทั่วกาย เห็นตัวเองนอนตายอยู่ในโลงศพ ในสภาพหนอนชอนไชทั่วกาย
จิตสลดสังเวช ว่าดินกลับคืนสู่ดิน น้ำตาไหล โดยไม่เสียใจ ไม่ดีใจ
(เกิดอะไรก็ รู้ รู้ รู้ ตลอด)
กายที่ยืนอยู่มีลมออกมา ร้อนมากที่ในท้อง แล้วร้อนไปทั่วกาย น้ำไหลออกมาเป็นเหงื่อ น้ำตา
แตกสลายกลับคืนสู่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ได้แต่สลดสังเวช ไม่มีตัวไม่มีตนเลยหนอ
น้อมกราบขอองค์หลวงตาแนะแนวเพื่อไปต่อในคราวต่อไปด้วยเจ้าค่ะ
รายงานส่งแล้วเดินต่ออีก อยู่ ๆ เกิดอาการคล้ายจะเป็นลมก็ไม่ใช่ อธิบายไม่ถูก ไม่เคยเกิดโดยไม่หิว ไม่ง่วง แต่ทำให้ใจนึกถึงการตาย ตายได้ทุกขณะ ตามที่หลวงตาเตือนอยู่บ่อย ๆ
จนต้องหยุดเดินสักพักอีกครั้งนึง สลดสังเวช น้ำตาไหลอีกแล้ว ทั้งที่ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ น้ำตายังไหลอยู่เจ้าค่ะ จิตแค่สลดสังเวชลงลึกเข้าไปในจิตในใจเท่านั้นค่ะ
หลวงตา : ให้ใจได้รู้เห็นสัจธรรมจริงของอสุภกรรมฐาน และมรณานุสติตามที่รู้เห็นนี้อย่างต่อเนื่อง
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม 2562
