ผู้ถาม : รู้ทุกอย่างแต่ไม่ยึดไม่ติดสักอย่าง ไม่เอามาไว้ในใจ ไม่มีสิ่งใดมี "คุณค่า" แก่ใจ มีอยู่โดยความเป็นอย่างนั้นเอง ก็ไม่มีใครทุกข์ แล้วใช่มั้ยเจ้าคะ
ลูกเอามาบอกเล่าให้องค์หลวงตารับทราบแสดงว่าสิ่งนั้นมีคุณค่าแก่ใจ และยึดถือสิ่งนั้นไปแล้วใช่มั้ยเจ้าคะ
จริง ๆ จะพิจารณา จะหาคำตอบ จะโน่น จะนี่ จะ ๆๆๆๆๆ ทุกข์ทั้งนั้น สุดท้ายก็เพื่อผลประโยชน์ตัวเราอยู่ดี พอแล้วเจ้าค่ะ หยุด ๆๆๆๆ จบ ! เจ้าค่ะ
หลวงตา : สภาวธรรมหรืออาการใด ๆๆ… แม้จะเอามาบอกเล่าได้
***** แต่ถ้ารู้แก่ใจว่าไม่ได้ยึดถือ ก็เป็น “ใจ” แท้ ๆๆ… เป็นธรรมชาติรู้ที่บริสุทธิ์ หรือ เป็นนิพพาน
ซึ่งธรรมชาติของใจ หรือ จิตเดิมแท้ ๆๆ… หรือ ธาตุรู้ที่บริสุทธิ์แท้ ๆๆ… เขาเป็นธรรมชาติที่ได้แต่รู้ ยึดถือสิ่งใดไม่ได้
จะยึดถือ “ใจ” นั้นเองก็ไม่ได้ หรือ พยายามจะไม่ให้ยึดถือก็ไม่ได้
แต่ถ้าเป็นตัวเรารู้ จะมีความอยาก ความยึดถือได้ หรือ พยายามไม่ให้ยึดถือได้
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2562
