ผู้ถาม : กราบมนัสการหลวงตาเจ้าค่ะ
ช่วงนี้เหมือนวนไปวนมากับการพยามยามช่วยตัวเรา (จิต) ให้พ้นทุกข์เจ้าค่ะ ก็จะง่วง ๆ มึน ๆ พอมีสติระลึกได้ว่าตัวเราไม่มี จิตไม่มี ก็เป็นปกติแล้วก็วนใหม่เจ้าค่ะ หลวงตาเมตตาด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : ความรู้สึกมีตัวเราวน มีตัวเราไม่อยากวน มีตัวเราพยายาม (ทำอะไร เพื่อจะให้เป็นอะไร)………ในปัจจุบันขณะนั้น เป็นสังขารปรุงแต่ง
ของเดิม (จิตเดิมแท้ เขาไม่ปรากฏอะไร ไม่กระเพื่อม ไม่ไหวติง ไม่เกิดดับ….)
ผู้ถาม : ให้มันเกิดเก้อ ๆ ของมันไป
หลวงตา : อย่าหลงปรุงแต่งไปตามสังขาร เพราะจิตบริสุทธิ์หรือใจบริสุทธิ์ไม่อาจปรุงแต่งได้
ผู้ถาม : เจ้าค่ะพอหลงมีตัวเราปรุงแต่งไปกับสังขารขณะนั้นมันลืมใจไปเลยเจ้าค่ะ
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2566
