ผู้ถาม : กราบองค์หลวงตาเจ้าค่ะ
ในขณะที่ฟังไฟล์หลวงตา จิตแวบไปสังเกตอาการปัจจุบันเพื่อเปรียบเทียบก็เป็นสังขาร แต่ก็เกิดปัญญาว่ามันเป็นเช่นนี้ เกิดความเข้าใจแล้วมันก็มาที่หูฟังต่อ แล้วก็กลับไปพิจารณาตามความเป็นจริงในขณะนั้น มันกลับไปกลับมา เห็นเกิดดับเกิดดับแต่ใจเหมือนเบาไปเรื่อยๆ ค่ะ
หลวงตาคะ ช่วงที่ผ่านมาลูกรู้สึกสับสนในการปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ก็รู้นะคะแต่ความสับสนไม่หายไป เหมือนว่ารู้แล้วยึด ตอนนี้ลูกเข้าใจแล้วว่าต่อไปลูกต้องอยู่กับปัจจุบัน หมายถึงในขณะทำงานก็อยู่กับงานที่ทำแล้วแอบสังเกตใจ ต้องแอบสังเกต ห้ามตั้งใจเพราะอวิชชามันเก่ง มันเจ้าเล่ห์เหลือเกิน ยิ่งตามมันเหมือนยิ่งเกิดซ้อนๆ กัน
หลวงตาคะลูกเข้าใจถูกไหมคะ กราบขอบพระคุณในความเมตตาเจ้าค่ะ หลวงตาพักผ่อนบ้างนะคะ
หลวงตา : สาธุ
เอาอย่างแม่โคเลี้ยงลูกน้อย ปากของแม่โคและเล็มหญ้า (ทำงานประจำ) ส่วนตาของแม่โคเหลือบดูลูกน้อยไม่วางตา (สักแต่ว่ารู้จิตปรุงแต่ง ซึ่งเป็นผู้รู้พูดพากษ์อยู่ในใจในปัจจุบันขณะ หรือวิญญาณขันธ์กับเจตสิก) ท้องแม่โคก็อิ่ม ลูกน้อยก็ปลอดภัย
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2563
