ผู้ถาม : พอทันรู้ตัวว่า ตัวเราใหญ่มาก... มันก็จะคิดทันทีว่า ไม่ถูก >> แล้วก็อยากดับมัน >> แล้วมันก็คิดต่ออีกว่า ดับก็สังขารเพิ่มอีก >> เลยรู้ไป แต่ยากจริง ๆ ค่ะ
หลวงตา : หลง (อวิชชา) มีตัวเราเป็นตัวเป็นตนรู้สึกยาก
ผู้ถาม : พอพยายามจะไปดับตัวเราที่ยึดถือ มันก็จะมีความคิดอีกอันมาเตือนตลอดว่า สังขารนะ แล้วมันก็จะชอบติดอยู่ตรงนี้ค่ะ เพราะถ้าทำต่อก็ยิ่งแย่ เลยปล่อยไป >> กว่าจะหลุดบางที 3-4 วันเลยค่ะหลวงตา
หลุดแค่เสี้ยววินาที แป๊บเดียว เดี๋ยวเอาอีกละ เป็นแบบนี้วนไปค่ะ
หลวงตา : มันมี "อวิชชา" ซ่อนเร้นมีตัวเราไว้ในใจ มันเลยมีความไม่เลิก ไม่เลิกพยายามเพื่อตัวเรา
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2563
