ผู้ถาม : กราบนมัสการท่านพระอาจารย์เจ้าค่ะ
โยมได้มาลองน้อมเอาไฟเผาโครงกระดูกให้สลายเป็นธาตุดินให้ชัดๆ อย่างที่ท่านแนะนำ ก็พอทำได้ คือ เห็นหัวกะโหลกลงมาถึงคอไหม้เกรียมดำเป็นตอตะโก แล้วบางครั้งเห็นหัวกะโหลกตัวเองหักพับลงมากองที่พื้นเลยก็มีเจ้าค่ะ แต่ด้านล่างตั้งแต่ไหล่ลงไปถึงเท้ามันไม่ไหม้เจ้าค่ะ (ตลกจริงๆ) นั้นเรื่องหนึ่ง
อีกเรื่องคือ มันเริ่มทำผสมๆ กันไป ทั้งดูจิตและน้อมไฟเผาร่าง เช่น เวลาจะนึกน้อมไฟเผา ก็กลายเป็นสักแต่ว่ารู้ความคิดนี้ว่า มีปรากฏขึ้นก่อนที่จะได้น้อมจริงๆ แล้วก็จะอยู่ในอารมณ์น้อมเห็นกระดูกโครงร่างตัวเอง พอจะนึกน้อมให้ไหม้ มันก็ปรากฏเป็นไหม้ดำไปเลย ไม่มีไฟลุกโชนให้เห็น แต่ก็ไหม้เฉพาะหัวกับคอเท่านั้นเจ้าค่ะ ก็จะเป็นแบบนี้ ถูกไหมคะ
คือมันกลายเป็นลูกผสมระหว่างดูจิตกับพิจารณากาย คือ รู้เท่าทันจิตปรุงแต่งก็มีอยู่ตลอดๆ แต่เพียงน้อมพิจารณากายมันมาปรากฏเป็นช่วงๆ แล้วแต่ว่าโยมจะนึกขึ้นได้เมื่อไหร่ แบบนี้ถูกไหมคะท่าน
หลวงตา : ถ้าเห็นความจริง จนรู้แจ้งถึงใจว่าทั้งกาย จิต ผู้รู้ เป็นสังขารปรุงแต่ง ไม่ใช่ตัวตนคงที่ ไม่ใช่เรา ตัวเรา ของเรา สิ้นหลงยึดมั่นถือมั่น ก็ถูกทางอริยมรรคทั้งหมด
ถ้าพิจารณาเพื่อละหยาบ แต่จะไปเอาอะไร ก็ผิดทางอริยมรรคทั้งหมด
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2563