หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย

ผู้ถาม : กราบนมัสการองค์หลวงตาเจ้าค่ะ วันนี้รอบเย็นเดินกลับไปกลับมาพร้อมฟังไฟล์เสียงที่องค์หลวงตาแสดงธรรมเรื่องทิฏฐิมานะ ฟังไปก็น้อมใจพิจารณาตามเจ้าค่ะ

แต่พอธัมมวิจยะว่า… อ๋อ !!! มันยังรู้จักมานะไม่หมดทุกหน้า คือ บางทีแบบนี้เกิดมานะแล้วแต่มันไม่รู้เจ้าค่ะ

อยู่ ๆ ข้างในมันสรุปว่า… รู้ทุกหน้า ทุกชอต ทุกตอนมันรายละเอียดมาก

ให้ “เป็นรู้ เป็นรู้ เป็นรู้” ไปเลย

จะไม่มีมานะ ไม่มีอุทธัจจะ ไม่มีอวิชชา 

“สติ สติ สติ” แค่นั้นแหละ

มาจบที่ตรง “สติ” และ “เป็นรู้” ไปเลยเจ้าค่ะ

ไม่ต้องไปธัมมวิจยะแล้ว

ให้ “เป็นรู้” ตะพึดตะพือเจ้าค่ะ

กราบขอความเมตตาองค์หลวงตาชี้แนะและเขกกระบาลด้วยเจ้าค่ะ กราบขอบพระคุณอย่างสูงเจ้าค่ะ

กราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ

หลวงตา : ไม่มีอะไรหรอก !!!  ที่จะต้องไปเอาเหตุผลกับมันว่าอะไรเป็นอะไร 

ไม่มีใครต้องเป็นอะไร หรือ ไม่เป็นอะไร 

มันจะเป็นอะไร หรือ ไม่เป็นอะไร มันก็เป็นสังขาร เป็นสมมติทั้งน้านนนนน.....

ช่างมันเต๊อะ !!!

ส่วนวิมุตติ … ไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา หญิง ชาย .... ไม่มีอะไรเลย .... ไม่มีแม้แต่ความว่างที่จะยึดถือไว้ 

สุขบ้าง ทุกข์บ้าง.... ก็ช่างมันเต๊อะ !!!

ผู้ถาม : ไม่มีอะไรเลยนะเจ้าคะ ไม่มีอะไรเลยเจ้าค่ะ (ทำไมมันร้องไห้ หนูก็ไม่รู้) กราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ

สังขารทั้งน้านนนนนน มันจบไปแล้วนี่เจ้าคะ ไม่มีแล้วเจ้าค่ะ เค้าไม่ได้มีอยู่จริงเจ้าค่ะ

หลวงตา : อดีต เป็นธรรมเมา 

             อนาคต เป็นธรรม

             สักแต่ว่ารู้ปัจจุบัน (ไม่มีตัวผู้รู้ ไม่มีตัวผู้ยึด) เป็นธรรมะ ธรรมโม

ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะหลวงตา 

สำหรับ พระธรรม

คำสอน ที่ละเอียด 

ลึกซึ้ง ชัดเจน ของ

“สัจธรรม ความจริง

ไม่มีอวิชชา ไม่มีจิต

ไม่มีตัวเรา”

แค่ “หายโง่”

อวิชชา ดับ

ไม่มีจิต.. ก็ไม่มีอวิชชา

ไม่มีอวิชชา.. ก็ไม่มีจิต

ก็ไม่มีตัวตน ไม่มีผู้ยึด

ไม่มีผู้ทุกข์ (นิพพาน)

ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 22 เมษายน 2563