ผู้ถาม : กราบนมัสการเจ้าค่ะหลวงตา หนูกลับมาเห็นแล้วค่ะว่าความยึดครอบครัวในใจมันเหนียวมาก หนูได้พิจารณาตามที่หลวงตาเมตตาบอกว่าจริง ๆ แล้วเรานี่แหละที่ยึดเขา เเต่ไม่มีใครเขายึดเรา แล้วก็พบว่าเป็นจริงตามที่หลวงตาบอกเลยเจ้าค่ะ เมื่อใดที่มันยึด มันกลายเป็นสังขารทันที แล้วมันก็ทุกข์ทันทีเหมือนกันเจ้าค่ะ แล้วหนูก็พบอีกว่า พอรู้ว่ามันกลายเป็นสังขาร ก็เกิดตัวใหม่ขึ้นมาอีกทันที คือตัวดิ้นรนอยากออกจากสังขาร เพราะอยากพ้นทุกข์ คราวนี้เลยยิ่งทุกข์หนักกว่าเดิมอีกค่ะ สุดท้ายพอมันทุกข์จนถึงที่สุดแล้ว จิตมันก็ยอมวาง ยอมปล่อยความยึดที่มีมายาวนานของมันเอง เมื่อมันปล่อย มันก็หายทุกข์ทันตาเห็น มันโล่งเลยค่ะ รอบนี้หนูรู้ว่าจิตมันยอมปล่อย เพราะมันไม่มีทางจะไปได้อีกแล้ว มันพยายามยื้อจนถึงที่สุดแล้ว มันจบแล้วเจ้าค่ะ จบที่ใจที่มันยอมปล่อยวางด้วยตัวมันเอง กราบขอบพระคุณในความเมตตาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของหลวงตาเจ้าค่ะ
หลวงตา : อย่าประมาทกับกิเลส หรือ ความหลงยึดถือนะ
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2561
