ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ เมื่อเช้าพิจารณาคำสอนที่ว่าให้เป็นใจเสียเอง อยู่ ๆ ก็มีคำว่าใจเป็นอนัตตาผุดขึ้นมาค่ะ แล้วเป็นก้อนตัวตนขึ้นมาทันทีว่าแล้วเราจะไปอยู่ตรงไหน อึดอัดอยู่พักหนึ่งก็บอกว่าต้องไม่ใช่แบบนี้ แต่เพราะที่จริงเราไม่มี ไม่มีตัวตน แต่ก็ยังไม่แจ้งแก่ใจค่ะ หลวงตาสั่งสอนด้วยค่ะ
หลวงตา : ทุกอย่างในจักรวาลนี้
นอกจากธาตุรู้ (ใจ) แล้ว
ไม่มีอะไรเลยที่ไม่เป็นสังขาร
สิ้นผู้ยึดถือ สิ้นผู้เสวยทั้งสังขารและธาตุรู้
ก็สิ้นตัวตน สิ้นกิเลส (อวิชชา ตัณหา อุปาทาน)
หรือความทุกข์มีอยู่ แต่ผู้ทุกข์ไม่มี
พ้นทุกข์ (นิพพาน)
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2561