ผู้ถาม : กราบหลวงตาเจ้าค่ะ เพิ่มเติมจากเรื่องเมื่อวานเจ้าค่ะ
สู้อยู่กับจิตที่กลับมาคิดจนนึกถึงคำสอนของหลวงตาที่เคยสอนว่า "อย่าไปแทรกแซงจิต จิตเค้ามีหน้าที่คิด นึก ไปจนกว่าเราจะตาย"
โยมจึงปล่อยให้จิตคิดเรื่องนี้ไป แล้วก็ดู วาง แต่ไม่ห้ามจิตคิด
โอ้โห หลวงตา จิตโยมมันแย่มาก คิดสารพัด มันน้อยใจ มันเสียใจ มันสาปแช่งเค้าต่าง ๆ นานา ตัดญาติ ชนิดไม่ไปเผาผี กันเลย
โยมบอกจิตว่า คิดไปเลย อย่าหยุดคิดนะ คิดอกุศล ผลก็เป็นบาป จิตบาปเอง ทุกข์เอง ส่วนใจไม่คิดกับจิต ไม่ทุกข์กับจิต แค่รู้ แต่อึ้งมากที่จิตคิดได้เลวขนาดนี้
เพราะโยมไม่เคยปล่อยให้จิตเป็นอิสระที่จะคิดอกุศล ขนาดนี้เจ้าค่ะ
ตอนนี้สนุกมากเจ้าค่ะ วัน ๆ เห็นคนเป็นโครงกระดูก ห้อยต่องแต่ง เดินสวนกันไปมา เห็นนกสกปรกบ้าง นกสวยงามบ้าง บินผ่านท้องฟ้าไปมา เจ้าค่ะ
หลวงตา : ผู้รู้ ผู้เห็น ก็เป็นสังขารปรุงแต่ง อย่าหลงเข้าไปยึดถือว่าเป็นเรา เป็นตัวเรา หรือเป็นของเรา
ผู้ถาม : ก็ต้องหยุดสนุก สุขไม่เอา ทุกข์ไม่เอา เฉยก็ไม่เอา คือโยมต้องเพียรปล่อยวางใจ (ผู้รู้)
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 11 มกราคม 2561
