ผู้ถาม : โดนใจจริง ๆ เจ้าค่ะ จันทร์มืดมน ดั่งใจไม่พ้นโลกธรรม ไม่พ้นทุกข์ ไม่พ้นโลก ธรรม สิ้นโลก ... เหลือธรรม ขอโอกาสหลวงตาเจ้าค่ะ พอเห็นแบบนี้ด้วยใจแล้ว ทำไมใจมันถึงได้แต่ร้องไห้ไม่หยุด มันเกิด ๆ ดับ ๆอารมณ์ต่าง ๆ ตามสังขาร แต่ก็รู้ว่าทุกข์ สุข ก็รู้ แล้วปล่อย ว่างค่ะ มันเป็นธรรมชาติใช่ไหมคะหลวงตา ขอโอกาสเจ้าค่ะ ขอกราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ ขอน้อมเอาธรรมอันบริสุทธิ์ที่หลวงตาส่งมาให้สู้ถึงใจเจ้าค่ะ
หลวงตา : สาธุ เป็นเช่นนั้นเอง
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2561
