ให้อยู่กับ “สิ่ง” ที่ไม่เกิดดับ
ถ้าหลงเป็นสิ่งที่เกิดดับ มันเจ็บ ป่วย ทุกข์ หนักอกหนักใจได้
ปล่อย หรือ ยอมสละสิ่งที่เกิดดับได้เสียทั้งหมดในปัจจุบัน
ไม่อาลัยอาวรณ์ เพราะ มันย่อมแก่ เจ็บปวด ตาย แตก ดับอยู่แล้วเป็นธรรมดา อย่าไปห่วงใยกังวลมัน
เหลือแต่ใจ ซึ่งเป็นเอกะ ธัมโม หรือ เอโก ธัมโม ซึ่งเป็นธรรมหรือธรรมชาติเพียงหนึ่งเดียว ที่ไม่เกิด ไม่ดับ ไม่ทุกข์ ตลอดกาล
ถ้าขณะที่เจ็บป่วย ทุกขเวทนาแก่กล้า ในตอนแรกยังไม่สามารถพบสิ่งที่ไม่เกิด ไม่ดับ และไม่สามารถอยู่กับสิ่งที่ไม่เกิด ไม่ดับได้
ก็ให้น้อมใจถึงพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ พ่อแม่ครูอาจารย์ และหลวงตา ขอบารมีของท่านและบุญบารมีคุณความดีที่เราได้กระทำมาแล้วทั้งหมดจนถึงปัจจุบัน ด้วยความศรัทธาเชื่อมั่น และจะสละชีวิตที่เหลือเพียรทำประโยชน์ตน และ ประโยชน์ให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ ด้วยความไม่ประมาท
ขอจงให้เข้าถึงสิ่งที่ไม่เกิดดับ และอยู่กับสิ่งที่ไม่เกิดดับในปัจจุบันนี้ ด้วยเทอญ
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2562
