โยม : กราบเรียนหลวงตา
มันรู้สึกว่า การยื้อให้มีตัวตนอยู่ มันทรมานเจ้าค่ะ เพราะจริง ๆ มันไม่อาจมีตัวตนได้ แต่มันต้องยื้อให้มีอยู่ เพื่อที่จะยังรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์ปกติ ให้อยู่กับมนุษย์ได้ ให้มันมีความรู้สึกแบบที่คนเขาเป็นกัน
แต่มันก็รู้ว่า การเป็นคนแบบที่คนเขาเป็น มันต้องพบแต่ความทุกข์จริง ๆ
โลกนี้อาจจะให้ความสุขชั่วคราวได้ แต่โลกนี้ไม่เคยให้ความพ้นทุกข์แก่ใครเลย
รู้สึกเหมือนคนไข้ระยะสุดท้ายที่ร่างกายมันจะไม่ไหวแล้ว แต่ยังต้องฝืนอยู่ต่อ หลอกตัวเองให้มีความสุขพอหล่อเลี้ยงไปวัน ๆ ให้พออยู่ได้ แต่ก็รู้แก่ใจว่า ความรู้สึกดีทั้งหมดที่ตัวเองสร้างขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองอยู่ได้ มันเป็นสิ่งหลอกลวง
ลูกก็ไม่รู้ว่ามันจะหลอกได้อีกนานแค่ไหนเจ้าค่ะ
กราบ กราบ กราบ
…
…
…
โยม : หลวงตาเจ้าขา ลูกคิดพิจารณาอีกที
ลูกว่า... แค่มีชีวิตโดยไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องรั้งอะไร ไม่ต้องทำอะไรให้มันมีตัวตนก็ได้
เพราะแค่ชีวิตเปล่า ๆ ชีวิตที่มีอยู่อย่างเปล่า ๆ มันก็ทุกข์พอแรงอยู่แล้ว ด้วยตัวของมันเอง
ลูกควรเมตตาตัวเองบ้าง ไม่ควรหาเรื่องใด มาให้ตัวเองเป็นทุกข์เพิ่มโดยไม่จำเป็น
มันเป็นอย่างไรก็ให้มันเป็นอย่างนั้น น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุดเจ้าค่ะ
กราบ กราบ กราบ
หลวงตา : มีความเป็นอยู่ โดยทำตามหน้าที่ในปัจจุบันตามปกติ ธรรมดา ๆ ๆ .....
*****ไม่ใส่ใจ ให้ค่า ให้ความสำคัญ หรือไม่ยึดถือต่อสิ่งใด ไม่ว่าจะเป็นโลกหรือธรรม แม้แต่นิพพาน ก็จะไม่มีผู้ทุกข์
เมื่อใส่ใจ ให้ค่า ให้ความสำคัญ หรือ ยึดถือสิ่งใด แม้แต่ธรรมและนิพพาน ย่อมทุกข์กับสิ่งนั้น
ถ้ายึดอยู่ แต่ไม่รู้ว่ายึด เช่น คิดว่าตนเองไม่ยึดอะไร หรือ ปล่อยวางหมดแล้ว หรือ มีความรู้สึกว่าใจของเราว่างเปล่าตลอดเวลา เป็นต้น หรือ แสร้งปล่อยวาง ไม่ใส่ใจ ไม่ให้ค่า ไม่ให้ความสำคัญ ไม่ยึดถือ
เท่ากับยึดมั่นถือมั่นตนเองหรือจิตใจของตนเอง ตนเองก็จะยังมีทุกข์อยู่ แต่แสร้งทำเป็นไม่รับรู้
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
11 กันยายน 2563
แนะนำไฟล์เสียงฟังเพิ่มเติมจากยูทูป
200805A-1 ใจสงบ เพราะวาง
https://youtu.be/RrsSwp0qJ_c
200805A-2 สงบได้ด้วยปัญญา
https://youtu.be/DCEo03PauSU
200816A-4 ธรรมทั้งมวลอยู่ที่การปล่อยวาง ตอน 1
https://youtu.be/u-YT3pzC6RU
200816A-5 ธรรมทั้งมวลอยู่ที่การปล่อยวาง ตอน 2
https://youtu.be/AXyiJYzkTY0
~~~~~~~~~~~~~~~
