หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย

หลวงตา : พบผู้รู้ฆ่าผู้รู้ พบผู้รู้ข้ามผู้รู้
"นิพพาน" ข้ามตรงนี้ ข้ามตรงผู้รู้ ***

แต่ไม่ใช่ไปข้ามสิ่งที่ถูกรู้ ตัวบ่นเป็น "สิ่งที่ถูกรู้" ข้ามตรงผู้รู้!

ผิดใช่มั้ย! ผิดตัว! จริงมั้ย? (หลวงตาถามโยม)

ไปจับเอาเราเป็นผู้รู้ไว้ ให้มันว่างเปล่าไว้ ให้เป็นผู้รู้ตัวจริงไว้ เอาตัวเราไปเป็นผู้รู้ตัวจริงไว้ พูดซิยังไง

โยม 3 : ก็เห็นตัวเรา มันก็เห็นว่าเป็นตัวปลอมเจ้าค่ะ ก็แค่เห็นเฉย ๆ ไม่ไปทำอะไรกับมัน

หลวงตา : อื้อหือ… ตัวเราเป็นตัวปลอม ก็แค่เห็นตัวเราเป็นตัวปลอมเฉย ๆ ผิดตรงไหนรู้มั้ยเนี่ย!!

โยม 3 : ไม่เห็นไอ้ตัว (แค่) เห็น

หลวงตา : ก็เราไปเป็นตัวที่บอกว่า "เราจะเห็นตัวเราเป็นตัวปลอมเฉย ๆ".... แล้วเราจะได้เป็นตัวจริง

โยม 3 : อ๋อ... เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ มันไม่มีตัวจริง ทุกตัวเป็นตัวปลอมหมดเจ้าค่ะ

หลวงตา : ก็ไป "ตั้งรู้"... ตั้งรู้ตัวเราเป็นตัวปลอม ตัวเราที่นั่งอยู่ นั่งคุยกับหลวงตานี่ตัวปลอม แต่ (เรา) เนี่ยจะเป็นตัวจริง

โยม 3 : "ตัวที่ไปตั้งรู้" ก็เป็นตัวปลอม?

หลวงตา : เป็นตัวอวิชชาเลย ไม่ใช่ปลอมธรรมดา เป็นตัวอวิชชาเลยตัวนั้นน่ะ

ไป "ตั้งรู้" ตัวที่กำลังคุยกับหลวงตา ว่าตัวนี้เป็นตัวปลอม แล้วก็ตั้งตัวนั้นน่ะคาไว้ ให้มันเป็นตัวจริงไว้ สักแต่ว่ารู้ตัวปลอมไว้มันจะได้เป็นนิพพาน

โยม 3 : ก็คือต้องไปเห็น "ตัวที่ตั้ง" ว่าตัวที่ตั้งตัวนั้นน่ะเป็น "ตัวเรา" ที่ไปตั้ง มี "ตัวเรา" เข้าไปตั้ง แล้วก็เห็นว่าตัวนั้นก็เป็นตัวปลอม

หลวงตา : แล้วยังไง?

โยม 3 : ก็เห็นเป็นตัวปลอมเรื่อยไป ไม่ต้องไปทำอะไรกับมันเจ้าค่ะ

หลวงตา : เห็นผู้รู้ทุกตัวเป็นตัวปลอมทั้งหมด มันก็เท่ากับข้ามผู้รู้ ปล่อยวางผู้รู้

นิพพานข้ามตรงผู้รู้ ก็คือ ให้เห็นว่าผู้รู้ทุกตัวเป็นตัวปลอม***

อย่าไปหาผู้รู้ตัวจริง ถ้าหาผู้รู้ตัวจริง ตัวปลอมหมดเลย!

ถ้าเราไม่เห็นว่าผู้รู้ทุกตัวเป็นตัวปลอม เราไปหาผู้รู้ตัวจริงไว้

นั่นคือ "ตัวปลอม" หมดเลย

หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจาก “สนทนาธรรมกับกลุ่มศิษย์”
ณ พุทธธรรมสถานปัญจคีรี
6 ตุลาคม 2562

~~~~~~~~~~~~~~~