หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย

คราวหนึ่ง ขณะอยู่กับหลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป ได้พูดคุยกันถึงเรื่องกิเลส จึงขอโอกาสกราบเรียนถามหลวงปู่ท่านว่า...

เด็กวัด - หลวงปู่ครับ... กิเลสตัวไหนละยากที่สุดครับ?

หลวงปู่ - นิ่งสักพัก แล้วชี้มาที่ผู้ถาม... การที่เห็นลูกศิษย์ลูกหาที่มากราบไหว้ ที่มีความทุกข์ ที่เดือดเนื้อร้อนใจในเรื่องต่าง ๆ เห็นแล้วอยากให้เค้าพ้นทุกข์ อยากให้เค้ามีความสุข นี่ละยากมาก

ความเมตตาที่อยากให้ทุกคนสมปรารถนา นี่เป็นกิเลสอย่างละเอียดนะ ละยากมาก!!!

ความเมตตาของหลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป

แชร์โพสจาก fb : เนื้อนาบุญ
https://www.facebook.com/585262205322581/posts/669714760210658/

-------------------------

การบ้านโยมหลังจากได้อ่านโอวาทธรรม

โยม : สาธุ สาธุ สาธุเจ้าค่ะ (กราบ) (กราบ) (กราบ)

ลูกไม่รู้ว่าอ่านขององค์หลวงปู่แล้วเข้าใจอะไร แต่รู้ว่าเข้าใจถึงใจน้ำตาเอ่อเจ้าค่ะ แต่ไม่มีแปลออกมาเป็นคำพูดว่าเข้าใจอะไร

ลูกก็ไม่ทราบเจ้าค่ะ เดี๋ยวนี้เวลาเข้าใจอะไร มันเข้าไปที่ใจ เหมือนใจเค้ารู้เองโดยไม่ผ่านความเข้าใจด้วยสมองเลยเจ้าค่ะ ไม่ต้องคิดให้เข้าใจ เค้ารู้แล้วก็จบลงที่รู้ ไม่มีเหตุผลอื่นอีกเจ้าค่ะ ไม่มีกลับมาทบทวนว่าเมื่อกี้รู้อะไร รู้แล้วน้ำตาเอ่อแล้วก็จบแล้วเจ้าค่ะ

นี่คงเหมือนที่องค์หลวงตาบอกว่า “จบที่ใจ” หรือเปล่าไม่ทราบเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณองค์หลวงตาเจ้าค่ะ

ถ้าเป็นทางวิทยาศาสตร์เค้าคงเรียกว่า “ออสโมซิส” อะไรประมาณนั้นกระมังเจ้าค่ะ มันซึมเข้าไปเองเจ้าค่ะ

น้อมกราบองค์หลวงตาอีกครั้งเจ้าค่ะ (กราบ) (กราบ) (กราบ)

ลูกกราบขอโอกาสองค์หลวงตาอีกเรื่องเจ้าค่ะ

ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมาลูกเคยเห็นและเข้าใจว่า เมื่อไหร่เป็น “รู้” ที่เป็นอัตตา ก็จะมีผล คือ มีความดิ้นรนได้ มีความพยายามได้ มีความทุกข์

เมื่อไหร่เป็น “รู้” ที่รู้โดยธรรมชาติ จะไม่มีตัวตน ไม่มีความทุกข์ ความทุกข์มีอยู่แต่ไม่มีผู้ทุกข์

แต่วันนี้ เหมือนความเข้าใจภายในใจมันตีกลับ เหมือนเข็มนาฬิกามันตีย้อนกลับมาว่า มันไม่ใช่ มันเป็นความเข้าใจผิด สิ่งนี้ยังเป็นของเสื่อม ยังเป็นของคู่ ที่เรียกว่า “ทวิภาวะ”

ธรรมแท้จริง มีเพียงหนึ่งเดียว เป็นหนึ่งเดียวรวด ไม่มีสองเจ้าค่ะ

กราบขอโอกาสเจ้าค่ะ (กราบ) (กราบ) (กราบ)

หลวงตา : สาธุ...
เอโกธัมโม หรือ เอกะธัมโม
ปัจจัตตัง

หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
6 มิถุนายน 2562