โยม : “ใจ... ก็คงเป็นใจ” หลวงตาอธิบายได้ไหมคะ
หลวงตา : เหมือนกับตา มองไม่เห็นตา แต่ตาไม่เคยหลงยึดถือเอารูปที่เห็นมาเป็นตา และตาก็ไม่ต้องพยามเป็นตา ตาก็คงเป็นตาของเขาอย่างนั้น
ใจมองไม่เห็นใจ แต่ใจไม่เคยหลงยึดถือเอาอาการของใจ (สังขาร) ที่ถูกรู้เห็นด้วยใจมาเป็นใจ และใจก็ไม่ต้องพยายามเป็นใจ ใจก็คงเป็นใจของเขาอย่างนั้น
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
6 มิถุนายน 2562
