หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย

พวกเราไม่รับรู้มัน อย่างที่มันเป็น ไม่ยอมที่จะรับรู้มันอย่างที่มันเป็น แต่เราอยากให้มันเป็นอย่างที่เราอยาก มันเลยมองข้ามพระนิพพานไปหมด

เราปฏิบัติด้วย “ความอยาก” เราอยาก มีตัวเราไปอยากให้มันเป็น มีตัวเราไปอยากให้ตัวเราเป็น เราปฏิบัตินั่งสมาธิ ก็นั่งสมาธิด้วยความอยากให้ตัวเราเป็น หรือ ให้สิ่งที่เราไปเห็น ไปรู้ไปเห็น ให้มันเป็น

มันไม่สงบเราก็อยากให้มันสงบ ในปัจจุบันมันเป็นอย่างงี้ เราก็อยากให้มันเป็นอย่างงั้น พอถึงตอนมันสงบ เราก็อยากให้มันสงบอย่างงี้ เราไม่อยากให้มัน ไม่สงบ พอถึงคราวในปัจจุบันมันไม่สงบ เราอยากให้มันสงบ ทุกปัจจุบันขณะ เราจะฝืนความจริง ในสิ่งที่มันเป็นในปัจจุบันขณะ

เหมือนกับท่านพยายามจะฝืนให้ “ขนคิ้ว” กับ “ขนตา” มันยาวเท่า “เส้นผม” ให้ได้ เราจะฝืนให้มันเป็นอย่างที่เราต้องการ แต่เราไม่ยอมรับธรรมชาติมันเป็นอย่างที่มันเป็น แต่เราอยากจะให้มันเป็น อย่างที่เราต้องการให้มันเป็น

ท่านพิจารณาในการปฎิบัติของพวกท่านทุกปัจจุบันขณะ ท่านปฏิบัติด้วยความยอมรับธรรมชาติ ตามความเป็นจริงอย่างที่มันเป็น หรือ ท่านปฏิบัติด้วยความที่ “อยาก” ให้มันเป็น อย่างที่ต้องการ

ท่านปฎิบัติด้วยความอยากให้ตัวเราไปเป็น หรือ อยากให้สิ่งนั้นน่ะมันเป็นอย่างที่เราต้องการ นี่มันปฎิบัติตรงข้ามหมด!!!

เราปฏิบัติเดินจงกรมนั่งสมาธิบอกว่าไปวัดไปวาฟังธรรม นั่งทับกิเลสหมด ความทุกข์ความเครียดที่มีอยู่ในใจของพวกท่าน หน้าดำคร่ำเครียดกันน่ะ เพราะว่ามันมีความอยากที่ฝืนธรรมชาติของความเป็นจริงในปัจจุบันขณะนั้น

ท่านไม่ยอมรับตามความเป็นจริงอย่างที่มันเป็น ธรรมชาติมันเป็นจริงอย่างนั้น ในปัจจุบันขณะนั้น “มันก็เป็นจริงอย่างนั้น”

แต่ท่านยอมรับมันไม่ได้ แล้วไปอยากให้มันเป็น “ตรงกันข้าม” กับที่ท่านต้องการให้มันป็น ความทุกข์มันก็เกิดขึ้น กิเลสและความทุกข์มันก็เกิดขึ้น เรียกว่า “ยึดถือ”
ท่านจึงมีความทุกข์ความเครียดเห็นมั้ย

“ผู้ยึดถือ” มันไม่มีซะแล้ว อวิชชาตัณหาอุปาทานมันก็ไม่มี ภพชาติและความทุกข์ทั้งมวลก็ไม่มี การเวียนว่ายตายเกิดอีกก็ไม่มี

แต่ท่านยังปฏิบัติด้วยความยึดถือแบบนี้ อวิชชา ตัณหา อุปาทานก็ต้องมี ภพชาติความทุกข์ทั้งมวลก็ต้องมี

แม้แต่ท่านจะไม่อยากเกิด แต่ถ้าปฎิบัติด้วย “ความยึดถือ” มันก็ต้องเกิดอยู่ดี

แม้ท่านจะอยากเกิดหรือไม่อยากเกิด แต่ท่าน “ไม่ยึดถือ” มันก็ไม่เกิดอยู่ดี

เพราะฉะนั้น ทุกปัจจุบันขณะภายในจิตใจของเรามันเป็นอย่างไร “จงปล่อยให้มันเป็น อย่างที่มันเป็น”

หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
190504B2-2 ไร้เจตนา จงใจ ตั้งใจ พยายาม
4 พฤษภาคม 2562

ฟังจากยูทูป :
https://www.youtube.com/watch?v=WSdG84itGPE

ฟังจากระบบซาวด์คลาวด์ :
https://soundcloud.com/luangtanarongsak/190504b2-2