“ความเคลื่อนไหว” ย่อมเคลื่อนไหวอยู่ในความไม่เคลื่อนไหว
สิ่งใดเคลื่อนไหว ... สิ่งนั้นเป็นทุกข์
สิ่งใดไม่เคลื่อนไหว ... สิ่งนั้นพ้นจากทุกข์
หลงสังขาร หรือ หลงคิด หลงปรุงแต่ง ... จึงเป็นทุกข์
พ้นสังขาร ... จึงพ้นทุกข์
แต่ถ้าหลงยึดความไม่เคลื่อนไหว
จะกลายเป็นความเคลื่อนไหว... จึงเป็นทุกข์
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
8 เมษายน 2562
