ใครไปหลงยึดถือธรรมชาติสังขารที่ไม่เที่ยง คือธรรมชาติภายนอกร่างกายเราทั้งหมดที่ล่องลอยอยู่ในจักรวาล และธรรมชาติของร่างกายจิตใจในตัวเราทั้งหมด ที่เป็นของเกิดดับ เป็นของไม่เที่ยง... ผู้นั้นย่อมเป็นทุกข์อย่างแน่นอน เพราะว่าไปยึด “สิ่งที่ไม่เที่ยง”
เมื่อมันไม่ได้อย่างใจ มันแตก มันดับ มันตาย พลัดพรากจากกัน ไม่สมหวัง ไม่สมปรารถนา ย่อมเป็นทุกข์แน่นอน เพราะเราไปยึดถือสิ่งที่ไม่เที่ยง สิ่งที่ต้องเปลี่ยนแปลง
เราจะยึด จะรักกันปานจะกลืนกิน ไม่ให้จากกัน สุดท้าย...ไม่จากเป็น ก็ต้องจากตาย
นี่คือ “สัจธรรมความจริง” ที่ไม่มีผู้ใดจะลบล้างธรรมชาตินี้ได้
ธรรมชาติของสังขาร ธรรมชาติของความไม่เที่ยงนี้ ไม่มีผู้ใดบังอาจยึดถือได้ ผู้ใดไปหลงยึดถือ ผู้นั้นย่อมเป็นทุกข์ เมื่อต้องพลัดพราก เมื่อไม่สมหวัง ไม่สมปรารถนา ความทุกข์ ความบีบคั้นย่อมเกิดขึ้นต่อจิตใจ ความไม่ได้อย่างใจ ยังไม่ได้ในสิ่งที่ปรารถนา ย่อมเป็นทุกข์อยู่ร่ำไป
แม้จะเอาตัวเราที่เป็นขันธ์ห้า เป็นสังขาร จะไปยึดนิพพานมาให้ตัวเรา มันก็ยังเป็นความทุกข์ ที่ไม่ได้ความสมหวัง ไม่ได้สมปรารถนาอยู่นั่นเอง...ยังเป็นทุกข์ไม่สิ้น
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
190119A-4 อยู่กับธรรม กินกับธรรม ตายกับธรรม
19 มกราคม 2562
ฟังจากยูทูป :
https://youtu.be/N87jvFoEfpI
ฟังจากระบบซาวด์คลาวด์ :
https://soundcloud.com/luangtanarongsak/190119a-4
ดาวน์โหลด (คอมพิวเตอร์) :
http://bit.ly/2B7mclp
