ถามว่า .. มาปฏิบัติแล้วได้อะไร
ตอบว่า ...ไม่ได้อะไรเลย
แม้แต่วางหมดแล้วไม่หลงสังขารแล้ว เลยพบใจที่ว่างเปล่า แล้วก็ต้องวางใจที่ว่างเปล่านั้นไปด้วย
เพราะถ้าหลงยึดใจที่ว่างเปล่าไว้ก็เป็น "อวิชชา"
ทดลองดูอย่างนี้ก็ได้ ให้ยกมือถือของ แบกของหนัก ๆ ไว้
ซึ่งเปรียบเหมือนแบกสังขารหรือขันธ์ห้า
มันหนักและเมื่อยมือไหม
ทีนี้ปล่อยวางของหนัก
เปรียบเหมือนสังขารหรือขันธ์ห้าให้หมด
บนมือเหลือแต่ความว่าง
แต่ยังยกมือแบกความว่างไว้ แล้วจะเป็นอย่างไร
มันเมื่อยมือ .. มันทุกข์ใช่ไหม
มันก็เหมือนกัน ถ้าวางสังขาร หรือ ขันธ์ห้า
ก็พบใจที่ว่างเปล่า
แต่ถ้ายังยึดหรือแบกใจที่ว่างเปล่าก็ยังเป็นทุกข์
#ต้องวางใจที่ว่างเปล่าเสียจึงจะพ้นทุกข์
ตรงนี้หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
พูดไว้ชัดเจนมาก ว่า ...
"นอกจากขันธ์ห้าแล้ว ยังมีใจที่บริสุทธิ์
ปล่อยวางขันธ์ห้าหมดเสียแล้ว แต่มายึดใจจะให้ว่าง
ก็เป็น "อวิชชา"
ต้องปล่อยวางใจ
แล้วอวิชชา กิเลส ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ และทุกข์
จึงดับสนิท
********
หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย
ส่วนหนึ่งจากหนังสือ "จบซะที"
