ในวันหนึ่ง . . .
หลวงตา พิจารณาโดยแยบคาย
เห็นว่า เป็นโอกาสอันเหมาะสม
ที่จะกราบเรียน ถวายแก้ข้อติดขัด . .
. . แห่งการปฏิบัติอันละเอียดลึกซึ้ง
แด่พระสุปฏิปันโน พรรษาสูงรูปหนึ่ง
ที่มีความสนิทคุ้นเคย
เมื่อพบกัน
หลวงตาได้ให้ศิษย์ ทั้งพระทั้งโยม ออกไปจากห้อง เพื่อสนทนาธรรมโดยลำพัง . . . . .
"กราบขอโอกาสครับหลวงพ่อ"
"รู้ ของหลวงพ่อ ยังเป็น รู้ ที่ไม่ใช่ รู้แท้"
"เป็น รู้..ที่ไม่คิด แต่ !! ก็ยังเป็น รู้ ที่ยังคงติดอยู่"
"เพราะ รู้ นี้ .. กระผมยังสามารถตรวจพบได้"
.
.
"พ่อแม่ครูอาจารย์องค์หลวงปู่หล้า เพิ่นว่า"
"นิพพานธรรมไม่ใช่ผู้รู้ แต่เหนือผู้รู้ไปจนไม่มีที่หมาย"
"และคำขององค์หลวงปู่ดูลย์ ว่า .."
"พบผู้รู้ ให้ฆ่าผู้รู้"
เมื่อได้ฟังดังนี้ ...
... ฉับพลัน เกิด | ธ ร ร ม | กระแทกใจ
โลกธาตุสะเทือนสนั่นภายใน อย่างที่ไม่เคยมาก่อน
เ ข้ า ใ จ . . ถึง "ใ จ"
สงบ สงัด นิ่ง . . หมดคำพูด ใด ๆ
ดาบแห่งธรรม คมกริบ ..
เพียงดาบเดียว .. บ่หลาย
. . เพียงพอ สำหรับผู้มีธรรม
ที่เปี่ยมด้วยปัญญา และ ปราศจากมานะทิฐิ
พุทโธ ธัมโม สังโฆ
บันทึกธรรม "ขีณาลโย"
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
ศิษย์ "อ" ผู้บันทึก
วันที่ 9 กรกฎาคม 2562
---------------------------------------------------
